m
Bergenaren vertellen over vroeger
Marijke Kirpensteijn'
Pieter Mooij, maar natuurlijk
voor iedereen Piet, geboren op
2 juli 1923 aan de Breelaan op
nummer 25s. In de zomerwoning
dus, want zoals vele Bergenaren
verhuurden ook de ouders van Piet
hun woonhuis aan zomergasten
en woonden dan met hun zeven
kinderen op de zolder van de
werkplaats van het schilders
bedrijf van Piet zijn vader.
Piet is, behalve mede-oprichter,
één van de steunpilaren van onze
vereniging. Voor zijn algehele
inzet is hij in 1998 benoemd tot
Lid van Verdiensté. Zijn ansicht-
i
kaartenverzameling en fotoarchief
van Bergen zijn voor de
geschiedenis van Bergen van
grote waarde; we prijzen ons
gelukkig daar zo dikwijls gebruik
van te mogen maken.
Maar ook de verhalen over zijn
jeugd in Bergen, zijn bekendheid
met vele Bergenaren, die hij
meemaakte in zijn 32 jaar op de
Bergense bus, maken Piet tot een
ongekende bron. Alle reden om
hem eens te laten vertellen.
et hele huis van Piet ademt, vooral
gense, historie. Alle muren zijn
behangen met oude foto's en kaarten.
Boven de huiskamerdeur kijkt de groot
moeder van Piet, met West-Friese kap, de
kamer in. Bijna alle kasten puilen uit van
de mappen en papieren en boven in de
'archiefkamer' kun je nog nèt zitten.
Natuurlijk laat Piet mij allereerst trots
zijn grote ansichtkaartenverzameling van
Bergen zien. Ook van de straat waar ik
woon zijn ansichtkaarten met 'de groeten
uit' erop, want de meeste kaarten zijn
beschreven door badgasten en Piet heeft
ze dan ook opgespoord in alle delen van
het land. Zijn verzameling laat Bergen
met Bergen aan Zee vooral zien vóór de
Tweede Wereldoorlog. In allerlei mappen
heeft hi) nog veel meer verzameld: alle
klassenfoto's van de Van Recnenschool
bijvoorbeeld, of foto's en levensbeschrij
vingen van alle zusters Ursulinen. Over
het vliegveld Bergen heeft hij mappen vol
verzameld en over de begraafplaats aan de
Ruïnelaan natuurlijk, waar Piet, met
andere leden van de Historische
Vereniging Bergen, zo veel werk verzet.
Kortom een plek om heerlijk te snuffelen
in Bergens historie.
Na de koffie begint Piet te vertellen,
zijn vrouw Dien geniet nog steeds van de
verhalen en anecdotes en luistert adem
loos toe. Allereerst vertelt Piet over zijn
gelukkige jeugd in het, toen nog, kleine
dorp en over de Tweede Openbare
Lagere SchooP (nu garage Smit): 'Kun je
je voorstellen hoe spelen voor kinderen in
die tijd nog was? Achter ons huis op het
Smalle pad reden we met de bokkenwa
gende Prinsesselaan was n'et gebouwd,
daar speelden we in de leegstaande hui
zen en anders zaten we wel in de duinen
in onze eigengemaakte hut.
Het grootste feest was het jaarlijkse
schoolreisje, dat iedere keer weliswaar
hetzelfde was, maar voor ons kinderen
net een wereldreis. We liepen dan eerst
naar het station van 'Bello', daarmee
reden we naar Alkmaar. Van achter het
station gingen we, over de luchtbrug,
naar de voorkant van het station en dan
naar de Helderse weg en de steiger van
de 'Alkmaar Packet'. Op de boot voeren
we naar Schoorldam, vandaar ging het
lopend naar Schoorl. We gingen dan spe
len in de speeltuin bij het Klimduin (en
ook op het duin zelf natuurlijk), daarna
werden we opgehaald door busjes van de
firma Schalkwijk, die ons weer naar
Bergen, maar wel naar Duin-vermaak
brachten. Daar speelden we dan de rest
van de dag en gingen pontificaal op de
foto! Het laatste stuk naar school liepen
we dan weer, maar voorop gegaan door
de Bergense Harmonie. Het was iedere
keer weer de mooiste dag van het jaar'.
Ber
