Van de voorzitter
Van de redactie
Naast de gebruikelijke vaste bijdragen treft u
in dit nummer ook een artikel aan over de
Bergense kruideniers tussen circa 1920 en
1970. Met de auteur, de heer S. Schaper,
hebben we al eerder kennis gemaakt: in het
novembernummer van 2000 verscheen een
artikel van zijn hand over de vroegere bewo
ners van Oostdorp. Nu laat hij ons kennis
maken met de Bergense kruideniers uit de
vorige eeuw. Het is nostalgie 'pur sang' wat
hij als auteur uit zijn pen laat vloeien, maar
voor een deel is het ook valse romantiek.
Het gegeven dat van alle hier genoemde
kruideniers er zegge en schrijve nog slechts
één onder dezelfde naam als kruidenier
werkzaam is, zet ons wel met beide benen
op de grond. Al de andere kruideniers heb
ben het niet kunnen bolwerken tegen de lan
delijke grootgrutters, waarvan er thans drie
in ons dorp een vestiging hebben.
In bewerking zijn artikelen over de vroe
gere bakkers, slagers, groentehandelaren,
enzovoort. Het is waardevol dat de heer
Schaper 'op de leeftijd der sterken' kan put
ten uit zo'n groot geheugen en de herinne
ringen daaruit met ons wil delen.
De heer J. Ranzijn neemt ons in zijn artikel
mee naar het Bergen van de vorige eeuw.
Ook hij is voor ons geen onbekende: in
'Belevenissen van een Bergenaar' volgen wij
zijn levensloop van eenvoudig arbeider tot
eigenaar van een miljoenenbedrijf. Met zijn
artikel over de vroegere entree van Bergen
gunt hij ons een blik in de kleinschalige
samenleving van Tuin- en Oostdorp. Een
samenleving die er voornamelijk op was
gericht om 'het hoofd boven water te hou
den', evenwel zonder de spanning en dyna
miek die zo kenmerkend zijn voor deze tijd.
Vol verwachting ziet de redactie uit naar de
volgende bijdrage van een lezer over de
straat/buurt waarin hij of zij woonde.
Kort nadat de redactie mij verzocht had iets te schrijven voor het novembernummer van
de Kroniek in 200 7, vond de verschrikkelijke tragedie in Amerika plaats.
Hoewel de Bergense Kroniek zich in de eerste plaats met onze geschiedenis bezig
houdt, ben ik van mening dat deze gebeurtenis hier toch vermeld dient te worden. Zo vers
na 11 september zijn we nog erg onder de indruk van de vele doden, totaal onschuldige
mensen. We weten niet wat er in de toekomst gaat gebeuren. Misschien zal er, op het
moment dat u dit leest, meer duidelijkheid zijn. In ieder geval zal, zoals onze minister-pre
sident Wim Kok al gezegd heeft, ons leven gaan veranderen. 'Vroeger' zal niet meer
terugkeren.
Ik denk dat ik namens u allen spreek als ik op deze plek ons medeleven betuig aan
alle slachtoffers, hun nabestaanden en vrienden.
Ondanks alles gaat het leven, op welke wijze dan ook, door. Zoals eerder vermeld,
o.a. in een Nieuwsbrief, zijn wij hard bezig met het maken van een straatnamenboekje
waarin ook de namen van de straten verklaard worden. We gaan aan de hand van
bestaande informatie zover mogelijk terug in de geschiedenis en werken dan naar de
hedendaagse situatie. Wij hebben een historica bereid gevonden om tegen een redelijke
honorering dit boekje te gaan maken. Wij hopen medio volgend jaar in grote hoofdlijnen
alles op een rijtje te hebben. Het bestuur zal zich binnenkort gaan buigen over hoe en
wanneer wij dit boekje kunnen uitgeven.
Regelmatig word ik opgebeld of door mensen in ons dorp aangesproken - en ik weet
dat dit ook gebeurt met andere bestuursleden van de HVB - over algemene zaken die min
of meer met de historie van ons dorp te maken hebben, onder andere bijvoorbeeld over de
gang van zaken met betrekking tot 'De Rustende Jager' en omgeving. Waarom kunnen wij
als grootste vereniging in Bergen geen invloed uitoefenen op de politieke besluitvorming?
Vanaf de oprichting van de HVB hebben wij als beleidsstandpunt aangehouden dat
wij ons niet zullen mengen in gemeentelijke politieke aangelegenheden. Kwesties die bij
voorbeeld het dorpse aanzien betreffen horen thuis in de gemeenteraad. Die is door ons
allen democratisch gekozen en daar vindt de besluitvorming plaats. Maar als de HVB ver
zoeken krijgt van het gemeentebestuur in het historisch kader suggesties te doen of een
advies uit te brengen, dan is dat uiteraard wel mogelijk. Ongevraagd zullen wij pas met
suggesties komen als het bestuur dit noodzakelijk vindt op goede gronden te doen en dit
uiteraard binnen de kaders van onze doelstellingen past. Juist het politieke element in dit
soort zaken kan er de oorzaak van zijn dat die politiek zich ook binnen de HVB gaat mani
festeren. Daarmee kan onderlinge verdeeldheid ontstaan en dat willen wij als bestuur te
allen tijde voorkomen. Ik hoop dat u begrip voor ons beleid kunt opbrengen.
Tenslotte wil ik nog opmerken dat tijdens de Open Monumentendag de oude
begraafplaats door zeer veel mensen is bezocht en dat onze onvolprezen Piet Mooij en de
overige medewerkers met rondleidingen alle bezoekers in hun ban kregen. Weer een nut
tige en geslaagde dag voor de HVB.
Ik wens u veel leesplezier in deze weer interessante Kroniek.
Job Hardeman
30
