In Bergen waren destijds dertien bak
kers, waarvan drie vlak bij elkaar. Bakker
Vijn op de hoek van de Anthoniusstraat en
de Loudelsweg, wijzelf op de hoek van de
Loudelsweg en de Geestzveg en bakker
Blommestein, aan de Loudelsweg waar nu
het poolbiljart is
Onder het genot van een kopje koffie ver
telt mevrouw Lcijcn verder:
"Onze zoon Arie, de tweeling Jaap en Thia,
Veronica, Jan, Nico en Thomas zijn aan de
Loudelsweg ter wereld gekomen."
Sint-Nicolaasfeest
"Op 5 december mochten de kleintjes
's avonds hun stoeltje bij de haard zetten.
gevierd.
Met een wit schort binnenste buiten voor,
de zakken dus aan de binnenkant, pakte ik
steeds een handvol pepernoten om de kamer
in te gooien, nét als ze niet keken.
Ondeugend kijkend gaat zij door met
haar verhaal: "De decembermaand was een
topmaand in de bakkerij. De bestellingen
namen wij in zo'n lang bestelboek op en
ieder jaar was het weer spannend of er meer
besteld was, dat konden we zien aan het
aantal bladzijden. Vroeger ging alles op
rekening, waardoor je veel administratie
had. Mijn oudste dochter Cora, die haar
MULO-diploma had, deed de administra
tie.
bracht mijn man de bestellingen naar onze
klanten die tijdelijk in Alkmaar, Heiloo of
Egmond woonden. Omdat ook wij uiteinde
lijk geëvacueerd werden kon hij dit niet vol
houden. Het was een hard gelag voor hem,
dat onze oude klanten na deze periode toch
een andere bakker namen.
Wij moesten naar de Houtweg in
Alkmaar verhuizen. Men wilde het hele
gezin uit elkaar halen, maar door mijn
onverzettelijkheid heb ik gezorgd, dat wij
allemaal bij elkaar konden blijven. Onze
zaak heeft een jaar leeggestaan.
Via het Rode Kruis werden vlak na de
oorlog zwakke kinderen tijdelijk uitgezonden
om wat aan te sterken. Drie kinderen uit
Vader Jan Leijen tij
dens het bezorgen
van het brood op de
Loudelsweg langs
het ijzeren klooster
hek (nu Beekhove).
Daar werden dan witte servetten op gelegd
en daarop de cadeautjes. De volgende och
tend, als ze allemaal aangekleed waren, liep
ik voorop de trap af naar beneden. Het was
een dolle pret bij het uitpakken van de
cadeautjes. Toen ze ouder waren brachten ze
op Sinterklaasdag de bestellingen weg. Ik
had een grote pan met erwtensoep op het gas
staan en een schaal met broodjes op de keu
kentafel. Ze pakten alles zelf en tegen de
avond, wanneer iedereen klaar was, moesten
de cadeautjes nog ingepakt worden. In alle
hoeken en gaten waren ze druk bezig, er
werd dan ook tot laat in de avond feest
Oorlogsjaren
"Het bombardement op het i'liegveld heeft
veel indruk op mij gemaakt, er waren drie
vreselijk harde klappen, alles stond te trillen.
Wij kropen met z'n allen onder in de trapkast,
het leek voor mijn gevoel wel uren te duren.
Er werd in de oorlog onderling veel
geruild. Jan had een voorraad taai-taai
gemaakt en ruilde dit voor levensmiddelen,
zo kwamen wij die moeilijke tijd door.
Net als vele anderen hebben wij een
onderduiker in huis gehad, die ons 's mor
gens stiekem in de bakkerij hielp.
In het begin van de evacuatietijd (1943)
ons gezin gingen naar een boerderij in Oss;
onze oudste dochter Cora, van nog maar
dertien jaar, ging voor een halfjaar naar
Engeland. Erg ingrijpend vond ik dit; toen
ze terugkwam had ze een brilletje op en was
ze een stuk dikker geworden. Ik herkende
haar nauwelijks op het vliegveld.
Na de oorlog verkochten wij jarenlang
regeringsbrood (gemaakt van bloem waar
van de samenstelling en distributie door
de regering was geregeld, red.). Het zvas
van inlandse tarwe gemaakt en zat tussen
wit en bruin brood in. Het was goedkoper,
maar wel wat klef".
In 1936 werd de bakkerswinkel aan de
Loudelsweg na een verbouwing geopend.
Achter de nieuwe toonbank van links naar rechts
Martha Stoop, winkelmeisje en hulp in de huis
houding, Jan en Trien Leijen.
21
