Bergenaren vertellen over vroeger
namen we mee in de bosjes en dan maar
aan de draad trekken. Slootje springen
bomen klimmen en fikkie steken waren
ook geliefde bezigheden.
Om een zakcentje te verdienen
brachten we de koffers van de badgasten
naar de logeeradressen. Na afloop gingen
we dan naar het snoepwinkeltje van
Siempie Peeuw aan de Lijtweg. Het leek
net of deze man op het punt stond in hui
len uit te barsten, vandaar zijn bijnaam".
Periode 1940-1945
"De oorlogstijd was ook voor mij een
moeilijke tijd. Je werd de volwassenheid
ingeschopt. Tijdens een inval in Amster
dam ben ik samen met mijn broer opge
pakt en naar de gevangenis aan de Am-
stelveenseweg overgebracht. Na enkele
verhoren werd ik vrijgelaten en ben ik bij
een boer in Nijkerk ondergedokenwaar
ik een half jaar verbleef. Moet je je inden
ken, ik moest met twee linkerhanden boe
renwerk doen, dat was zwaar voor mij.
Mijn ouders waren inmiddels naar
Baarn geëvacueerd en in die tijd woonde
ik op verschillende adressen in Amster
dam. Begin 1945 ben ik 's morgens vroeg
na spertijd vanuit Amsterdam naar mijn
ouders in Baarn gelopen, alles wat eetbaar
was had ik meegenomen. De tocht duurde
een dag! Ook in Baarn werd een razzia
gehouden en daar liep ik in de val. Ik
werd overgebracht naar Hilversum en
van daaruit getransporteerd naar Duits
land, waar ik na een paar maanden ben
weggelopen, terug naar mijn ouders.
Je werd in de oorlogstijd gevormd of
misvormd. Het hoorde erbij en ik vind
dat ik pech maar ook geluk heb gehad".
Weer in Bergen
Mijn vrouw Jeanne Bijlo, beeldhouwster,
heb ik op het huwelijk van de schilder
Constant met Matie van Domselaer ont
moet. Jeanne wilde een portret van mij
maken en zo is het allemaal gekomen
lacht David ondeugend. "In 1946 zijn we
in Amsterdam getrouwd en in een huisje
aan de Buerweg in Bergen komen wonen.
Het was een strenge winter met veel
sneeuw, alles was bevroren. Toen onze
dochter Daphne werd geboren, was de
Bergerweg helemaal dichtgesneeuwd.
In 1947 verhuisden we naar de
Midden Geestweg, waar onze tweede
dochter Janine het eerste levenslicht zag.
Dankzij de vele opdrachten hadden we
het druk; we stimuleerden elkaar in het
werk en ik hielp Jeanne met het techni
sche gedeelte van het beeldhouwen. Voor
het Stedelijk Museum in Alkmaar restau-
Alkmaar, het Singer Museum in Laren en
in Kranenburgh.
Er was bij ons thuis veel belangstel
ling voor de beeldende kunst: er hingen
veel schilderijen aan de wand. Regelmatig
bezochten wij het Rijksmuseum en bet
Stedelijk Museum in Amsterdam.
Mijn vader ontmoette journalist Dirk
Klomp, die ons hele gezin naar Bergen
uitnodigde. Dirk had nog een stukje
grond aan de Doorntjes; mijn ouders voel
den er wel wat voor het te kopen en heb
ben er toen een huisje op laten bouwen.
Dit speelde allemaal in 1926. Vóór die tijd
gingen we met vakantie naar Elspeet,
Noordwijk of Egmond aan Zee en daarna
werd het Bergen waar we iedere school
vakantie vertoefden, totdat mijn vader in
1941 met pensioen ging en zich permanent
m Bergen vestigde. Het was voor mij een
heerlijke tijd want ik had de pest aan
school en in Bergen was ik vrij!
Ik weet nog dat de Doorntjes de eer
ste geasfalteerde weg was op 'de Geest'
(gebied begrensd door de Nesdijk,
Meerweg en Lijtweg). De hele 'Geest' was
een armoedige wijk; voor nog geen hon
derd gulden kon je daar toen een stukje
grond kopen.
Als we met de tram naar zee gingen
stapten we bij de halte Sparrenlaan op. Ik
herinner mij dat mijn ouders een rood/wit
gestreepte tent hadden gekocht en dat
mijn vader alles droeg. Op bet strand
gekomen werd de tent opgezet, waarin we
ons één voor één konden verkleden. Het
was toen een preutse periode!"
De Karperton
"Toen we wat ouder waren gingen we in
plaats van naar zee, naar het zwembad
'de Karpertonin de Bergermeer gelegen.
Als je gezwommen had, zag je zwem
broek rood van de watervlooien. Ik weet
nog dat er in de verkleedcabine een inge
lijst rijmpje hing om de mensen wat mil
der te stemmen.Zonder te hoeven
nadenken komt de tekst bij David boven:
de watervlo dat is geen vlo,
-de mensen noemen hem maar zo.
-Het is een heel klein soortje kreeft,
-dat slechts in het beste water leeft.
-Dus wees niet boos als u hem ziet,
-want dat verdient hij zeker niet.
-Hij zorgt voor de waterzuivering
-en dat is een belangrijk ding!!"
Kindervermaak
"Ruitje-tik vonden we prachtig" zegt
David. "We staken een speld met een
knoop door een draad heen in de stopverf
van een raam. Het einde van de draad
14
