1943: Evacuatie! Geen andere maatregel van de bezetter heeft zo diep ingegrepen in ons dorpsleven als de evacuatie. De Duitsers achtten in 1943 evacuatie van de bevolking noodzakelijk in ver band met de aanwezigheid van het vlieg veld en de nabijheid van de kust. Al eind 1942 had het gegonsd van de geruchten en begin januari kregen de eerste Bergenaren de gevreesde 'oproe ping' in huis: "Daar U - en Uw gezins leden - aangewezen zijn om vóór 31 Januari uit deze gemeente te evacueren, roep ik U op om op: (volgde de datum) op het bureau 'Dorpshuis' te verschij nen. U dient de persoonsbewijzen, dis tributiestamkaarten van Uzelf en Uw gezinsleden mede te nemen, benevens het biljet personeele belasting indien U een eigen huis, of een opgave adres van huiseigenaar en huurprijs, indien U een huurhuis bewoont. Men mocht zelf een evacuatie-adres zoeken, maar dat moest liggen ten oos ten van de lijn Afsluitdijk - Utrecht - Breda. In de praktijk was daar weinig controle op, zodat veel Bergenaren in Noord-Holland bleven. Mensen die konden aantonen dat ze beroepshalve in het gebied moesten wonen werden van evacuatie uitgezonderd. Vóór 6 februari moest het evacu atie-adres aan de gemeentesecretarie worden meegedeeld. Zo niet, dan werd door de overheid een plaats gezocht in Friesland of Groningen. Later ook in Overijssel; Ommen was daar een beruchte plaats omdat je daar in een kamp werd ondergebracht. In de woning die je achterliet mocht niets van het vaste toebehoren verwij derd worden. Kachels, verlichting en vcrduisteringsmiddelen moesten in bruikbare staat achterblijven. Na afslui ting van electra, gas en water dienden de huissleutels met een adreslabel bij de gemeentesecretarie te worden afgegeven. In de persoonsbewijzen en distributie stamkaarten werd door een ambtenaar een aantekening gemaakt. Wie niet zelf voor huisvesting elders zorgde, mocht per persoon slechts 30 kg handbagage en per gezin 200 kg bagage meenemen. Het overige huisraad moest in één vertrek opgeslagen worden. Echter niet in de voorkamer, de keuken, de wc of daar waar gas-, electra- en watermeters waren. Van de 8000 Bergenaren kregen 3000 een speciale vergunning om te blij ven. Dat waren o.a. doktoren, geestelij ken, boeren, brandweerlieden, bakkers, kruideniers, enkele onderwijzers, poli tie-, gemeente- en PTT-ambtenaren. In augustus 1944 werd een verdere evacuatie bevolen waardoor nog eens 1500 mensen weg moesten. Beide keren zijn er mensen zonder vergunning ach tergebleven. Die waren 'ondergedoken' in hun eigen huis. Tot ieders verwonde ring werd daar nooit op gecontroleerd. Ook bleef het lang mogelijk ongehin derd Bergen in te komen. Af en toe was er controle, maar bijvoorbeeld nooit op de Klaassen en Evendijk in de Oudburgerpolder. Veel Bergenaren maakten gebruik van het gebrek aan controle om hun tuintje te gaan bewer ken. Helaas werd uit die tuinen gesto len, o.a. door voedselzoekende trekkers. Mensen die tabak teelden en dit later ruilden "oor voedsel waren nog het beste af. Met de bevrijding op 5 mei 1945 kwam aan deze onzekere periode een einde. Kort daarna keerden veel Bergenaren terug, vaak nog vóórdat ze hiervoor de nodige vergunningen kre gen. Slechts enkelen hadden in hun eva cuatieplaats een nieuw bestaan gevonden en kwamen definitief niet terug. E.G. Ook de familie De Lang van Café- Restaurant 'Spoorzicht' (nu 'De Brink') moest - evenals het sigarenwinkeltje dat links in het pand gevestigd was - eva cueren. Ze trokken naar Heerenveen (foto D. van Berge).

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 1995 | | pagina 25