Een van de woningen aan de
Kruisweg die Coenraad Bogtman
'bouwde'. Links erachter is een van
de tennisbanen zichtbaar die achter
de huizen liggen. In vroeger dagen
werden ze 's winters ten behoeve van
de nodige ijspret onder water gezet
(foto Trees Staarink-Bruinsma).
Tine Bogtman, verkleed voor een
balmasqué op de bevroren vijvers
rond 'Het Oude Hof'.
familie kwam dan bij elkaar. Ik kreeg
eens een ijzeren poppeledikant, en altijd
een mooie pop. Ook Sint Maarten was
een groot feest voor ons.
's Zomers gingen we naar het strand,
met de fiets of met Bello. Als we wihlen
zwemmen werden we met badkoetsjes
tot de vloedlijn gereden. We droegen bad
pakken met pijpen en mouwtjes, maar
door bijna iedereen werd alleen maar
'gepootjebaad' op de terugweg een ijsje
van 5 cent bij 'de Franschman'.
Met Pasen mochten kinderen eieren
zoeken in de tuin van het burgemeesters
huis, 'Huize Kranenburgh'.
Toen ik groter werd gingen we met hele
groepen vrienden en vriendinnen dansen
in 'De Rus'. In bedrukte voile jurken met
bloempatronen. Er was een platform, er
omheen bloembakken, en natuurlijk een
orkestje. Toen ik een jaar of 17 was leer
de ik mijn man kennen, John Willekes
Mac-Donald, die in 1912 geboren was bij
Djokjakarta in Indonesië. Ik leerde hem
kennen op 'onze' tennisbaan. Zijn ou
ders woonden op 'De Zandhoeve' aan de
Duinweg naar Schoorl. De eerste steen
voor het huis was in 1925 gelegd door de
grootvader van mijn man, lsaac Willekes
MacDonald voor zijn zoon, die net als
mijn man John heette. De ouders van
mijn man zijn in 1926 naar Nederland
gekomen. Mijn schoonvader had als
directeur op de suikerfabriek 'F.Medari'
bij Djokjakarta gewerkt.
Zo kwam ik op 'De Zandhoeve'Een
mooi huis. Vooral de biljartzaal had een
prachtig uitzicht over de duinen. Et-
werden veel feesten gegeven. In de ach
terzacil lag parket, de balustrade werd
met bloemen versierd en er werd muziek
gemaakt. Mijn schoonvader kon prachtig
piano spelen en er kwamen studentenor
kestjes. Als er in Rotterdam een schip
aanmeerde, vroegen mijn schoonouders
de Indische bemanning - Javanen in
klederdracht - naar Bergen te komen. Er
werden rijsttafels gekookt en alle Indi
sche kennissen werden uitgenodigd.
Mijn schoonvader is wethouder geweest
en waarnemend burgemeester tijdens de
ziekte van de heer Van Reenen. Ook
heeft hij de Oranjevereniging opgericht.
Lang hebben ze niet op 'De Zandhoeve'
gewoond: bij de beurskrach op Wallstreet
in 1929 verloren ze veel geld.
Mijn schoonvader belde me eens op en
zei: "Tine, ik heb de hele boe! verkocht,
we gaan in de chauffeurswoning wonen".
Mijn man is in 1939 in Deventer afge
studeerd in Koloniale Landbouwkunde.
We trouwden en vertrokken naar Indone
sië. In de jaren vijftig zijn we teruggeko
men naar Bergen"
23
