Linksboven: Een gezicht
over de Heilooër brug naar
de Kennemerstraatweg in
1870, met links een deel van
de nog bestaande
bebouwing en rechts het
begin van de Harddravers-
en Wilhelminalaan.
Rechtsboven: Hetzelfde
punt, maar een flink aantal
jaren later. De woonhuizen
zijn talrijker geworden en
het verkeer heel wat drukker.
Midden links: De Laat vlak
vóór de demping in 1871.
Rechts is nog net de toren
van de Dominicuskerk
zichtbaar.
Midden rechts: De Laat
enige jaren geleden, met
rechts de nieuwe modezaak
van Peek en Cloppenburg.
De Dominicuskerk zou een
aantal jaren later bezwijken
onder de slopershamer.
vlakte, met als voorlopige finale de Dominicuskerk.
Om de Grote Kerk heen werden heel wat huisjes
afgebroken maar deze waren voor een groot deel
nauwelijks meer bewoonbaar en zelfs niet meer
kraakbaar. Dit heeft het aanzien van de stad wel
verbeterd.
In onze tijd wordt ook veel gerestaureerd. We zijn
blij dat de Grote Kerk na jarenlang monnikenwerk
weer een eeuw of wat meekan, maar ook kleinere
objecten worden opgeknapt.Toch zijn ook deze
restauraties niet altijd ideaal; er zijn vele gevallen
waarbij het oude geveltje blijft staan, maar daar
achter al het oude moet wijken voor een modern
kantoor. Het omgekeerde komt ook voor; grote
contrasten zijn ontstaan doordat talloze oude
huizen in winkels zijn omgezet. We zien dan een
moderne pui met daar achter een plavuizen vloer en
een solide houtskelet van balken uit de zeventiende
eeuw. Kijk bijvoorbeeld in het Fnidsen maar eens
door de grote ramen naar binnen. Op de hoek van
Zijdam en Achterdam staat De Groene Klok met
een houtskelet uit de zestiende eeuw, een gevelsteen
uit de zeventiende eeuw en een voorgevel die in de
negentiende eeuw sterk is gewijzigd. In de
binnenstad worden de onderpuien steeds moderner,
met steeds grotere glasvlakken. De oorspronkelijke
gave trap- of klokgevel is dan horizontaal in tweeën
gesneden en als we door de straat lopen zien we het
vreemde verschijnsel van een moderne onderstad
en een oude bovenstad.
Door de steeds toenemende verkeersdrukte werd
het winkelen moeilijk. Dit leidde tot rigoureuze
maatregelen: bijna overal werd éénrichtingsverkeer
ingesteld. De Langestraat en enkele zijstraten
werden tot voetgangersgebied verklaard en
voorzien van een sierbestrating. Naaldhakken
worden in de binnenstad dan ook zelden meer
gedragen. Houten bruggen werden vaak door
stenen vervangen, maar gelukkig zijn er nog enkele
echte ophaalbruggen bewaard gebleven. De