fAfi i> - ^<v ,'^hr Algemeen kiesrecht 'i trC- VfT» p-r l i-- - Linksboven: De installatie van burgemeester Jhr. F. H. van Kinschot had plaats in januari 1934. Het burgemeestersechtpaar werd op waarlijk grootse wijze ingehaald bij het stadhuis. De Alkmaarse Post schreef erover: 'De plechtigheden, de feestelijkheden zijn achter de rug, er wacht weer werk, dat de arbeid goede vruchten moge afwerpen, het spel kan beginnen. Jhr. van Kinschot heeft het politieke steekspel goed gespeeld'. Rechtsboven: In 1919 legde burgemeester R. G. Ripping om gezondheidsredenen zijn ambt neer en vestigde zich in Hilversum. Nog één keer kwam hij met zijn vrouw terug in Alkmaar, op 23 juli 1921, om de hem aangeboden 'Rippingbank' in de Hout bij de hertenkamp in te wijden. Mevrouw Ripping schreef in haar dagboek, dat dit voor hen een prachtige dag was geweest. harnas overleed. Ook hij was een autoritaire magistraat, die zich van de bevolking isoleerde. Zijn voorganger was de liberale P. A. de Lange, die het burgemeestersambt na vijfjaar had neergelegd om zijn werk als gewoon raadslid voort te kunnen zetten. In de jaren na 1848 waren politieke tegenstelling zich meer gaan manifesteren. Maclaine Pont was als streng protestant anti-liberaal en anti-katholiek en hij liet deze gevoelens duidelijk blijken. In 1860 kwam hij met een voorstel om het burgerweeshuis een exclusief hervormd karakter te geven. Dit werd na veel strijd verworpen, wat een pijnlijke nederlaag voor hem betekende.Toch is er in de lange bestuursperiode van deze burgemeester veel tot stand gebracht. Woningverbetering, het dempen van stinkende grachten zoals de Laat, en de aanleg van de duinwaterleiding behoren tot de zaken die het leefklimaat gunstig hebben beïnvloed. Ook de aansluiting van Alkmaar op het spoorwegnet is aan Maclaine Pont te danken. Het had niet veel gescheeld of de spoorlijnen hadden Alkmaar links laten liggen. De opkomst van het socialisme aan het einde van de vorige eeuw betekende dat er een tijd van onrust aanbrak. De situatie was er dan ook naar. Steeds meer mensen wensten invloed te kunnen uitoefenen op het politieke bedrijf en het bestuur. De economische opbloei met begeleidende verschijnselen als industrialisatie en groei van grootbedrijven dreef vele arbeiders in vakverenigingen en radicale politieke groeperingen bijeen. Ook zij wilden een deel van de groeiende welvaart en protesteerden tegen de soms hemeltergende sociale omstandigheden in de bedrijven en hun woonbuurten. De emancipatie van tot dan toe onmondige inwoners ging aan Alkmaar zeker niet onopgemerkt voorbij. De 217

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Ach Lieve Tijd Alkmaar | 1988 | | pagina 21