Linksboven:
Brandspuitwedstrijden op
het Waagplein. Hierin werd
het nuttige met het
aangename verenigd.
Rechtsboven: Op deze foto
zien we de brandweer
opgesteld langs het water
van de Voordam aan de
Waagpleinzijde. De
spuitgasten werden
gefotografeerd in 1923.
Midden: De brandweer
tijdens de jaarlijkse inspectie
in 1900. Met uitzondering
van de leiding droegen de
brandweerlieden eigen
kleding. In 1901
informeerde de brandweer
naar de prijs van petten
omdat de verscheidenheid in
hoofddeksels niet echt kon
bevredigen. Voor 35 man
was daarmee een prijs
gemoeid van 70gulden.
Hiervoor werd een krediet
aangevraagd bij
burgemeester en
wethouders. Deze gingen
daarmee akkoordhoewel
zij nadrukkelijk lieten
aantekenen deze petten toch
wel als luxe te beschouwen!
bestaan van de vrijwillige spuitorganisatie zeer
uitbundig gevierd. Nadat de honderd
brandweerlieden zich uitvoerig hadden gelaafd aan
spijs en drank, werd er 's avonds een fakkeloptocht
gehouden. En als de brandweer de straat op ging
om iets te vieren, deed het volk mee. In een lange
optocht trok de stoet door de stad. De voorstelling
'De brandweer voorheen en thans' oogstte veel
succes. De groepen die dit uitbeeldden werden
voorafgegaan door het stedelijk muziekkorps met
daarachter het bestuur van Kracht en Vlugheid in
open koetsen en geflankeerd door fakkeldragers.
Dat het aan sympathie van de zijde van de burgerij
niet ontbrak, bleek uit de talrijke vlaggen en
erepoorten op de Laat en het Ritsevoort.
Twintig jaar later was het weer feest. Het vrijwillige
spuitkorps bestond 45 jaar en opnieuw was er een
rondgang door de stad, maar nu per auto. De
Alkmaarse brandweer was inmiddels gedeeltelijk
gemotoriseerd en dat mocht de burgerij best weten.
In 1949 bestond de brandweer 70 jaar, maar toen
had de stad geen geld over voor een feest. Er was
alleen een receptie en een diner voor de
spuitgasten.
Een apart hoofdstuk vormden de jaarlijkse
spuitwedstrijden op het Waagplein. De
verschillende korpsen streden dan om de eer wie
het snelst water gaf. Voor de aanvang van de
wedstrijd werden de korpsen door de burgemeester
geïnspecteerd. Dit feest vormde een grote
trekpleister voor de bevolking. Op de
woensdagavond voor Hemelvaartsdag stonden
duizenden mensen achter de dranghekken van het
Waagplein om het feest van water en vuur te
aanschouwen, want als klap op de vuurpijl was er
altijd een brandje dat geblust moest worden. Of het
nu een oude caravan was of een speciaal voor dat
doel in elkaar getimmerd huisje, de handblussers
bewezen hun diensten. In 1986 werd het traditionele
spuitfeest op het Waagplein voor de laatste keer 91
