De prinsgemaal liep ernaast
Het bezoek van koningin Wilhelmina en prins
Hendrik aan Alkmaar op 8 oktober 1923 is voor een
belangrijk deel op film vastgelegd. Polygoon was er
de hele dag bij en schoot kilometers film vol.
Opmerkelijk is de wat laconieke houding van prins
Hendrik, die altijd net iets te laat was. Wilhelmina
nam het voortouw. Op het sportpark was een lange
loper uitgelegd, maar Hendrik maakte er geen
gebruik van.
Wel de voorzitter van het ontvangstcomité Ben
Kuiper.
Toen de journaalbeelden van Polygoon een week
later in de Alkmaarse bioscoop Novum werden
gedraaid, zat Kuiper vooraan en verhaalde over zijn
triomf.
gevestigd. Achter deze gebouwen, naast elkaar
gelegen aan de Doelenstraat, waren ruime velden,
de Dodenvelden, waar het schieten werd geoefend.
De gilden hadden tevens in de Grote Kerk eigen
altaren.
Van het Sint Jorisgilde is bekend dat de leden
behalve goede schutters ook goede eters waren.
Het mocht bij hun gezamenlijke gildemaaltijden
aan niets ontbreken. Bij gelegenheid van zo'n diner
in augustus 1563 liet de provoost, de commandant
van de schutterij, zijn livrei een extra opknapbeurt
geven, de provooststok herstellen en opschilderen
en de gaatjes in het gildevaandel stoppen.Tevens
schafte hij een paar nieuwe handschoenen aan en
enkele nieuwe tinnen kannen. Alvorens de maaltijd
begon, was al een stevig bedrag uitgegeven aan de
godsdienstoefening die het gilde bij zijn altaar in de
Grote Kerk hield. De betalingen golden de pastoor,
de koster, het misbrood en de wijn, de rector, de
88 organist, de zangmeester, de orgeltrapper en de
'beierman', alsmede vier pond waskaarsen. De
Rijnwijn voor de schuttersmaaltijd werd uit
Dordrecht opgehaald. Dat betekende reisgeld,
sleepgeld, een bijdrage voor de kuiper,
vrachtkosten en een vergoeding voor het opslaan
van de wijn in de kelder. Er werden een vette os en
zeven schapen aangekocht, nog een flinke
hoeveelheid 'los' schapevlees, een koepens, een
schapepens, verder meer dan tweehonderd
konijnen en enkele vissoorten, zoals 'labberdaan'
(gezouten kabeljauw), pekelharing, meervis en
paling. In het brood werden twee zakken tarwe
verwerkt, waarnaast nog 32 roggebroodjes en vier
zakken wittebrood op tafel kwamenMen liet zeven
Texelse groene kazen aanrukken en tien witte en
zes gele schapekazen. Alsmede diverse
ingrediënten, waaronder negentien pond rozijnen,
zeven pond pruimen, gort, zout, mosterd, azijn,
kervel, peterseliewortel, groenkruid, uien, suiker,
nagelen, kaneel, peper, saffraan en nog enkele
Linksboven: Op 8 oktober
1923 bezochten koningin
Wilhelmina en haar
echtgenoot prins Hendrik
onze stad. Het was immers
350jaar geleden dat
Alkmaar de Spanjaarden
trotseerde. Op deze foto zien
we het koninklijk paar in
een speciale loge in het
Victoriepark. Typerend is
het, dat burgemeester
Wendelaargezeten op een
eenvoudige stoel, in de
koninklijke schaduw de
feestelijkheden meemaakte.
Midden: Koningin
Wilhelmina en prins
Hendrik brachten eveneens
een bezoek aan de Grote
Kerk bij de herdenking van
het 350-jarig ontzet in 1923.
De koningin, op de rug
gezien, neemt bloemen van
een meisje in ontvangst. De
padvinders die staan
opgesteld bij de pilaar zijn er
vast ter ere van prins
Hendrik, die immers
beschermheer van de
Nederlandse padvinders
was. 1923 was ook om
andere reden een
gedenkwaardig jaar: in dat
jaar steeg het aantal leden
van de ontzetvereniging
naar duizend. Dit werd
veroorzaakt omdat nu ook
de katholieken zich niet
langer meer van het
ontzetfeest afzijdig hielden.
In de vorige eeuw had de
ontzetviering een sterk
anti-katholiek karakter. Dat
veranderde in onze eeuw
toen in het begin de viering
meer en meer werd gebruikt
om anti-socialistische
gevoelens te uiten. Mede
hierdoor werd de
belemmering voor
katholieken om deel te
nemen weggenomen.
