Ziekenhuismaniakken
Links- en rechtsboven: Van
het rooms-katholieke Sint
Elizabetliziekenhuis zijn
een paar prachtige foto's uit
de jaren dertig van onze
eeuw bewaard gebleven. Op
de linkerfoto zien we de
kinderzaal. Gezien de
levendigheid die zij
uitstralen, lijken de
dreumesen al aardig op te
knappen! Dat lijkt minder
het geval te zijn met het kind
rechts achteraan, dat met
een gebroken been ligt. De
andere foto geeft het
dagverblijf voor de kinderen
weer. De kinderen maken
een gedisciplineerde indruk
en het lijkt erop, dat de
zuster die toezicht hield de
wind er flink onder had!
Links: In 1930 werd in het
gebouw van de voormalige
Cadettenschool aan de
Wilhelminalaan het
Centraal Ziekenhuis
ingericht. Op deze
ansichtkaart stond zelfs
nadrukkelijk 'neutraal
ziekenhuis'. Daarmee werd
aangegeven, dat het open
stond voor alle mensen,
ongeacht hun godsdienstige
overtuiging. Dat was in
tegenstelling tot het Sint
Elizabethziekenhuis, dat
vooral bedoeld was voor
rooms-katholieken. De
term 'centraal' slaat op de
centrumfunctie die dit
ziekenhuis in de regio
vervulde.
dateerde uit de veertiende eeuw. Oorspronkelijk
lag het achter het stadhuis in de Breedstraat. Na
diverse omzwervingen kwam het in 1591 naast het
vrouwengasthuis in de Gasthuisstraat terecht.
Fusies zijn niet alleen van onze tijd. In 1785 werden
het Mannen- en Vrouwengasthuis met elkaar
verenigd.
De nadruk verschoof aan het einde van de
negentiende eeuw meer en meer van
armeninstelling naar de functie van ziekenhuis,
waarin ook genezing een grotere rol ging spelen. In
het begin van onze eeuw kreeg het gasthuis dan ook
de naam Stadsziekenhuis. Inmiddels was de
behuizing nijpend geworden. Er was een apotheek
toegevoegd, terwijl de behoefte aan meer bedden
en ruimten voor gespecialiseerde onderzoeken en
36 instrumenten toenam. Bovendien was het
eeuwenoude pand bouwvallig geworden. Nu was er
in Alkmaar een opleidingsinstituut voor jonge
officieren gevestigd, de Cadettenschool. Deze
stond aan de Wilhelminalaan. Aan het begin van de
jaren twintig werd de school opgeheven en
verdwenen de cadetten met slaande trom. De
Alkmaarse jongens waren daar overigens nfet
rouwig om, want de jonge officieren kaapten in hun
prachtige uniformen de mooiste meisjes weg. Het
gemeentebestuur had een andere reden om
vreugdevol te zijn: de leeggekomen school was een
ideaal gebouw voor het ziekenhuis. Kort na de
verhuizing in 1930 kreeg het ziekenhuis de naam die
het nog steeds heeft: Centraal Ziekenhuis. In deze
naam werd de belangrijke rol die het in de wijde
omtrek vervulde, tot uitdrukking gebracht.
Aan het einde van de vorige eeuw kregen de
rooms-katholieken behoefte aan een eigen
ziekenhuis. Vooral de bekende priester
C. Bottemanne, die bisschop van Haarlem was