DE WEG NAAR SCHOOL ZOALS HET TOEN NOG KON
De reconstructie van het kruispunt bij Schoorldam door Rijkswaterstaat van de N9 met de
brug over het Noordhollands Kanaal en de Damweg naar Schoorl zal veel
herkenningspunten laten verdwijnen.
Bert Veldhuijzen was in de oorlog met zijn familie in Schoorldam geëvacueerd. (Zicht nr. 30
nov. 2006). Hij haalt hier herinneringen op over zijn 'dagelijkse' voettocht naar 'zijn' schooltje
in Schoorl (Teun de Jager).
Tussen Kanaalkade en Westfriese Dijk in
Schoorldam wonen in de oorlog vier families. Zij
wonen in een blokje van vier huisjes, die een
onderkomen zijn voor vluchtelingen uit Den
Helder. Die huisjes, die de 'Kaserne Huisjes'
worden genoemd, staan tegen de Westfriese
Dijk aangebouwd.
Dat schooltje ligt ergens in Schoorl, ver weg,
aan de overkant van het Noordhollands Kanaal
Het is oorlog en een voettocht naar Schoorl is
niet zonder gevaar. Op de voordrager van een
transportfiets wordt ik door mijn opa op de
eerste schooldag naar school gebracht.
Het is een lange tocht, iedereen is erg
vriendelijk en we worden onderweg overal
gegroet. Zelf vind ik het maar een enge
geschiedenis en ik doe onderweg geen mond
open. De eerste schooldag verloopt daarna
goed. Juffrouw Nuijs weet de nieuwelingen
gauw gerust te stellen.
Voor de huisjes strekt zich een groot grasveld
uit, 'De Bleek', dat bestemd is om wasgoed op
te drogen. Het sluit aan op de
'Kanaalkade', de weg die langs het
Noordhollands Kanaal loopt
(vroeger het 'Jaagpad'). Het stukje
gras is absoluut verboden gebied
om als speelterrein te gebruiken.
De route naar school is gauw duidelijk en na
een paar dagen weet ik de weg zelf wel. Ik kan
op twee manieren bij de spoorbrug over het
Noordhollands Kanaal komen. Als je de
Westfriese Dijk volgt passeer je eerst de
scheepshelling en de loodsen van de werf van
Kuijper, dan kom je over de brug in de dijk en
kan je langs de sluis lopen.
Die sluis geeft toegang tot het Geestmer-
ambacht. De beurtvaart en schepen van
handelaren kwamen daar altijd langs.
Aan de achterkant van de huisjes
eindigt het rieten dak vlak boven de
Westfriese Dijk. In alle huisjes vind
je bedsteden, die halverwege tegen
de dijk zijn gebouwd. In een van die
bedsteden word ik op 26 augustus
1942 wakker. Ik ben dan net zes
jaar geworden en moet dat jaar voor
het eerst naar school.
Café 'Sluiszichten de brug over de sluis.
tV hoorldum,
-5-
