In die tijd - te Wijk bij Duurstede - ontmoette hij de vrouw, die later zijn echtgenote zou worden: Johanna Wilhelmina Maria de Rijk, geboren te Oudenrijn op 13 april 1904 en dochter van Marinus de Rijk en Johanna Geertruda Henriette Maria Smelt. Zij behaalde haar Akte van Bekwaamheid als onderwijzeres op 17 oktober 1922 te 's Hertogenbosch. Haar eerste betrekking aanvaardde zij na haar benoeming met ingang van 1 december 1922 aan de R.K. bijzondere meisjesschool van de parochie van de Heilige Joannes den Dooper te Wijk bij Duurstede. Zij woonde toen in Utrecht alwaar zij van 1 april 1924 tot en met 31 december 1928 in dienst was als onderwijzeres aan de inmiddels opgeheven meisjesschool aan de Gansstraat 55. Die school werd bestuurd door het Kerkbestuur van de R.K. Parochie St. Martinus te Utrecht. Ik kan niet anders dan veronderstellen, dat Henricus Nolet en Johanna de Rijk elkaar omstreeks 1922 te Wijk bij Duurstede hebben leren kennen en dat haar ontslag als onderwijzeres op 31 december 1928 het gevolg was van hun huwelijk op 17 januari 1929 te Utrecht. Een huwelijk met een tijdspanne van ongeveer 36 jaar. Een huwelijk, waaruit 10 kinderen zijn geboren. De laatste in januari 1946, bejubeld na een jaar scheiding "door Duitsch geweld". Een gezin met 10 kinderen was in die tijd - zeker bij een Rooms Katholiek echtpaar - niet ongewoon of uitzonderlijk. Ook ik kom uit een gezin met 10 kinderen en heb bij mijn opvoeding de onderlinge band, de warmte voor en de genegenheid tot elkaar mogen ervaren. Nee, dat gezin Nolet met 10 kinderen, dat was niets bijzonders. Bijzonder was - zo vind ik althans - dat er een grote eensgezindheid was in de keuze van Universiteit, waarop de kinderen hun academische studie volgden. Of was dat een keuze van vader Nolet? Het was echter wel opvallend en wel zodanig, dat het de pagina van de krant haalde. Uitvoerig werd verhaald over de "Vijf maal Nolet", die de Universiteit te Nijmegen waren "binnengelopen" en allen zonder uitzondering lid waren van het studenten corps. Achtereenvolgens Hans, Wim, Chris, Joep en Vincent studeerden aan de Universiteit. Ook de twee jongste meisjes, Maria en Anneke deden dat. Volledigheidshalve zij vermeld, dat de dochters Agathe en Isabel en de jongste zoon Paul een beroepsopleiding voltooi den. Dit was even een "uitstapje" naar huwelijks- en gezins-"omstandigheden". Informatie hierover mag in dit verhaal best worden gegeven! De toenmalige gemeente Harenkarspel ligt ten noorden van Alkmaar, heeft een oppervlakte van 2.401 ha en omvat onder meer Dirkshorn (hoofdplaats van de gemeente), Kalverdijk, Tuitjenhorn, Kerkbuurt en Waarland. In de tijd, waarover ik nu schrijf telde deze gemeente ruim 3.000 inwoners. De toenmalige gemeente Warmenhuizen ligt eveneens ten noorden van Alkmaar, in het Geestmerambacht (zeekleigebied) en heeft een oppervlakte van 1.311 ha. Deze gemeente omvat de dorpen Warmenhui zen, Schoorldam en Krabbendam. Omstreeks 1928 telde deze gemeente ongeveer 2.500 inwoners. De beide gemeenten, liggend binnen de Westfriese omringdijk, behoren tot het "cultuurgoed" van dit gebied en dragen daarvan ook duidelijke kenmerken (ter informatie: in 1990 zijn de voormalige gemeenten Warmenhuizen, Harenkarspel en Sint Maarten samengevoegd tot de nieuwe gemeente Harenkarspel). Ik ben niet goed op de hoogte van de bestuurlijke geschiedenis van deze voormalige gemeenten, maar weet niet beter dan dat beide gemeenten al geruime tijd burgemeesters hadden van "eigen bodem", zoals dat wel wordt genoemd! Tot 1 november 1928 dan -4-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2009 | | pagina 6