DIPLOMA
Tijdens het wekelijkse
scheeravondje bij barbier Jan
Blokker werd er ook druk over gepraat.
Sommigen gingen naar Co Kuiper om te
luisteren en zo kwamen er toch wel enkelen
die een toestel aanschaften, o.a. Arie
Kistemaker, Hendrik Kuiper en Maarten
Klerk. Ook mijn vader was geïnteresseerd.
Uit de scheerwinkel ging hij wel eens mee
met Maarten Klerk om te luisteren. Het
gevolg was dat hij in het voorjaar van 1928
tot aankoop van een radiotoestel besloot.
De prijs was toen compleet met luidspreker,
accu, gelijkrichter voor het laden van de accu
en een plaatstroomapparaat waarmee de
radio op de wisselspanning van het
elektricitietsnet kon worden aangesloten (van
220 wisselstroom naar 4 volt gelijkstroom)
voor het voor die tijd grote bedrag van
fl. 450,-. Ik meen dat wij toen de 8ste in
Dirkshorn waren die toen radio hadden. Het
toestel was zeer gemakkelijk te bedienen met
een mooi geluid en werkte probleemloos. Zo
konden we dan van de uitzendingen met
muziek genieten.
De uitgezonden programma's waren nog zeer
beperkt. Het waren alleen Hilversum en
Huizen die hier uitzonden. Soms lukte het wel
eens om een buitenlandse zender, meestal
uit Engeland, te ontvangen. En als je dan om
12:20 Daventry te pakken had, hoorde je de
Big Ben in Londen tijdsverschil was toen
anders). Wat een sensatie.
De toen reeds bestaande omroepvereni
gingen deden al aan ledenwerving. Toen de
A.V.R.O. met het oog op de Olympische
Spelen in 1928 in Amsterdam een
radiotalencursus startte, bestelde vader zo'n
lesboekje en werd lid, of zoals men dat toen
noemde, "luistervink". Zo hoorden we dan
wekelijks de lessen van Fred Fraij. Of er van
de lessen veel is blijven hangen? Bijzonder
was het wel.
In mei 1929 moesten we verhuizen naar het
boerenhuis van Dirk Kuiper en hier was geen
elektrische aansluiting. Dus om naar de radio
te kunnen luisteren moest er een
elektriciteitaansluiting gemaakt worden, wat
weer onkosten met zich meebracht. Daar
zouden we maar kort plezier van gehad
hebben, want op 2 mei 1930 verhuisden we
naar Sint Maarten waar wel elektriciteit
aanwezig was. Ook op Sint Maarten waren
we toen een van de zeer weinigen die een
radio bezaten en met de invallende crisis
veranderde dat weinig. De toestellen werden
wel goedkoper, maar de mensen hadden wel
andere zorgen aan hun hoofd. Als er
bijzondere uitzendingen waren, kwamen de
buren wel eens luisteren en dan speciaal
naar het verslag van een voetbalwedstrijd
met commentaar van Han Hollander. Ook de
buurjongens kwamen dan luisteren.
Jan Jonker.
In Warmenhuizen was het de smid
Heman, ook zo'n pionier op dit
gebied, die als vertegenwoordiger
optrad. Op Dirkshorn was het
dorpssmid Jac. Kuiper, gehuwd met
een Heman zich begon toe te
leggen op de verkoop van
radiotoestellen. Hij had een
demonstratietoestel en probeerde
zo op het dorp belangstelling te
kweken. Het kwam echter maar
langzaam op gang. De prijs was
hoog en de mensen waren niet zo
ruim bij kas. De belangstelling was
er wel en er werd veel over
gepraat, maar daar bleef het
meestal bij.
MevrMej
K. Jonker
AtsLID.LUI5TERVINKvaDRHETjAARig2i
JÉfj 2?helft
-21-
