GEËVACUEERD IN SCHOORLDAM 1940-1945
Direct na het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog werden relatief "veilige"
plaatsen, vooral uiteraard het platteland,
geconfronteerd met het fenomeen "evacués".
Dat waren bewoners van plekken die door
het oorlogsgeweld plotseling heel erg
gevaarlijke verblijfplaatsen waren geworden.
Voorbeelden: Den Helder met zijn
oorlogshaven en Amersfoort met een
belangrijk spoorwegknooppunt. De regering
verzocht die mensen een veiliger heenkomen
te zoeken en regelde dat ook. Bewoners van
Den Helder waaierden uit over de provincie,
zo ontving b.v. Warmenhuizen een aantal
evacués uit Amersfoort, een herinnering
daaraan kunt u nog zien op de maquette aan
de noordgevel van het vroegere
gemeentehuis.
We hebben daar nog nooit aandacht aan
besteed. Dit is het eerste van misschien een
aantal stukjes waarin, in dit geval, de Heer
Bert Veldhuijzen ons meeneemt naar de
oorlogsjaren die hij vanuit Den Helder in
Schoorldam moest doorbrengen.
Het verhaal:
aan de grond en was niet meer makkelijk los
te krijgen en ik was doodsbang. Deze
gebeurtenis weet ik mij nog goed te
herinneren. Aan het eind van de dag werd
Schoorldam bereikt en werd besloten hier
voorlopig een poosje te blijven liggen. Het
bootje mocht echter niet in het Noord-
Hollands kanaal blijven liggen en moest
verdwijnen. Er werd naast scheepswerf
Kuiper een doorgang gevonden, waardoor
men via een klein sluisje in het achterliggend
landschap kon komen. Er werd toestemming
gekregen om achter de dijk tijdelijk een
ligplaats te krijgen. Om daar te komen moest
echter wel onder een betonnen brug door
gevaren worden en.... het bootje was te
hoog!!
De oplossing werd gevonden door de hele
familie in de boot te nemen en omstanders uit
te nodigen om ook aan boord te komen. Zo
kwam de familie in Schoorldam terecht om
daar de hele oorlog te blijven.
Direct na het uitbreken van de
oorlog werden vrijwel alle
bewoners van Den Helder
gedwongen om de stad te
verlaten. Onze kleine familie
bestond uit oma en opa Haezer,
hun twee dochters, getrouwd met
respectievelijk Dal en Veldhuijzen
en het kind Bert Veldhuijzen, toen
net 4 jaar oud. Die kleine hechte
familie had gezamenlijk een
plezierbootje gebouwd, dat
onverwacht bij het begin van de
oorlog een heel belangrijke rol zou
gaan spelen. Besloten werd, dat
het bootje voor de evacuatie uit
Den Helder gebruikt zou worden.
Door gebrek aan benzine werd de
tocht naar het zuiden door het
Noord-Hollands kanaal voor een
belangrijk deel al trekkend langs de oever
afgelegd. Bij Koegras kregen we te maken
met een luchtgevecht dat boven de hoofden
werd gevoerd.
Ook de verdere tocht verliep niet zonder
problemen. Het bootje liep op zeker moment
Hierbij een foto uit die tijd, toen onze familie was
ontvangen bij de fam. Sleutel.
Natuurlijk konden die zeven mensen niet
zolang op dat bootje blijven wonen. Mijn oma
en opa (Haezer) vonden vrij snel een
onderkomen in een van de kleine huisjes aan
de Kanaalkade. Mijn tante en oom (Dal)
werden op de boerderij van de familie Sleutel,
-11-
