In 1771 erft Jan Pietersz. Tesselaar (*18/08/1743) de boerderij en landerijen. Jan Pietersz. is op 25/11/1768 getrouwd met Aaltje Kuilboer (*01/12/1747). Zij hebben twee kinderen, te weten Antje en Jan, die we bij een latere verkoop nog tegenkomen. Aaltje Kuilboer verliest haar Jan Pietersz. wel erg snel want zij trouwt voor de tweede maal op 21/01/1777 met Arie Langedijk. Uit dit huwelijk wordt op 20/09/1779 Dieuwertje geboren. Ook deze Arie Langedijk was al eerder getrouwd en wel op 24/12/1763 met Trijntje Maat. Vóór 1785 moet Aaltje Kuilboer zijn overleden want op 15/01/1785 trouwt Arie Langedijk ten derden male, nu met Neeltje Mul. Arie overlijdt op 04/08/1830 De boerderij en erf wordt dan in opdracht van genoemde Jan en Antje Tesselaar en van Dieuwertje Langedijk als enige erfgenamen van wijlen Aaltje Kuilboer openbaar verkocht in cafe "de Moriaan". Voor 500 gulden is Simon Jacobsz. Ligthart op 15 november 1830 "des 's avonds te zes uren ten overstaan van notaris van Elten" de koper. Simon is getrouwd met Trijntje Knaapjes, Trijntje overlijdt op 09/03/1837 waarna Simon op 29/04/1838 trouwt met Naatje Lingerak. Dat huwelijk is de oorsprong van alle nu in Warmenhuizen levende Ligtharten. Het heft in eigen hand De boerderij was niet alleen aan de buitenkant sober, ook binnen was er slechts het hoognodige. Zo ontbrak een afscheiding tussen het woongedeelte en de stal. Voor Naatje was al dat gespetter van die koeien toch te veel gevraagd. Toen Simon naar de markt was liet zij een aantal timmerlieden komen die de opdracht kregen om nog vóór de thuiskomst van Simon een stevige afscheiding aan te brengen. Naatje was zelf niet onbemiddeld, dus een lichte aanvaring kon zij wel riskeren. De afscheiding is voor een deel inmiddels door van Zutphen tot een mooie eettafel vertimmerd. Naatje overlijdt in 1858, Simon woont tot 28/04/1875 in de boerderij, daarna trekt hij in bij zijn zoon Meindert met Geertje Slijkerman in de boerderij1 aan de Dorpsstraat 178, hij overlijdt in 1888. Zijn zoon Simon Simonsz., gehuwd met Grietje Smit woont tot 1888 "om de Noord" op B218, daarna nicht Tecla Ligthart met Jan Blankendaal tot 1942 waarmee we bij de Blankendaalen zijn aangekomen. In 1942 betrekken Martinus (Tien) Blankendaal en Ma Nannes het pand, zij hadden een kinderrijk huwelijk waarvan na het overlijden van Ma in 1978, Liva, Tinie, Ben en Cor ongehuwd het pand bleven bewonen tot Cor als laatste in 2000 overlijdt. Tegeltjes. Bijzondere vondsten zijn bij de sloop en restauratie van deze toch echt wel oude boerderij niet gedaan, ook van binnen ontbrak het aan elke "luxe". Een aantal mooie tegeltjes met afbeeldingen van paarden, koeien en een bloemenmand zijn in de veertiger jaren als tegenprestatie voor verleende medische bijstand door de welbekende en niet gemakkelijk tegen te spreken arts G.J.W.E. van Hesteren uit de boerderij overgenomen en in zijn wachtkamer ingebouwd. Oud Warmenhuizers hadden volop gelegenheid van die tegeltjes te genieten want "naar de dokter gaan" betekende toen tenminste 2 uur wachten. Mevr. Van Hesteren-Terpstra heeft bij haar verhuizing de tegeltjes laten verwijderen en meegenomen. Zij heeft ze later aan goede vrienden geschonken. De laatste honderd jaar voerden de Blankendalen er een niet al te groot gemengd bedrijf met zo'n 20 stuks vee en wat bouwerij. Na de ruilverkaveling werd de bedrijfsvoering problematisch. De boerderij lag niet langer aan het water op het land werd een schuur gebouwd. Er werd verder "geboerd" tot 1990. Opvolging was er niet en de gebroeders waren aan een welverdiende rust toe. Het land werd verkocht en het bedrijf beëindigt. li

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Zicht op Haringcarspel | 2003 | | pagina 13