Er waren ook bijzondere middenstanders bij zoals kapper Mijlof. Hij had zijn winkel en woonhuis
naast bakker Mooij, wat nu tuin van Mooij is. Mijlof had een scheerwinkel waar mannen zich tot
zaterdagavond laat lieten scheren. Ook verkocht Mijlof wat antieke sierraden. Deze lagen in een
oud, bruin glazen kastje voor het raam, zodat je er ook van buitenaf naar kon kijken. Ik keek er
veel naar.
Vroeger tussen 1935 en 1950 was er op het pad van café "De Ooijevaar", in het huis dat nu
restaurant is, een schoenmakerij gevestigd van Piet Filippo. Piet was een liliputter en zat, met zijn
grote schort voor, voor het raam te werken. Om in zijn werkplaats te komen moest je een paar
treden naar beneden. Wij kinderen gingen wel eens bij hem aan en vroegen om een stukje pek.
Daar kon je dan lekker op kauwen. De schoenmakers gebruikten pek om draden te beschermen.
In het pand van de snackbar van Ligthart was vroeger het postkantoor gevestigd, met daarvoor
twee grote kastanjebomen.
Op een keer klom ik in een van die bomen om wat kastanjes te pakken. Toen echter kwam
kantoorhouder Schiebroek naar buiten. Een man met een grote snor en bril. Hij pakte mij en heeft
mij toen enige tijd opgesloten in zijn kantoor. Oei, dat was even schrikken. Ik was 9 jaar.
Vroeger was er ook een speciaal comestibles winkeltje in Warmenhuizen, van mevrouw Smit
Dorpsstraat 162. Zij verkocht alleen boter, kaas, eieren en fijne vleeswaren voor de boterham. Dit
zou tegenwoordig niet meer kunnen.
Het geloof heeft vroeger ook een grote rol gespeeld. Katholieken kochten bij de katholieken,
protestanten bij de protestanten.
Het beeld dat ik nu van de middenstand in Warmenhuizen schep geldt ook voor de andere
plattelandsgemeenten, zij het met kleine verschillen. Maar wat voor elke middenstander zeker gold
was, hij mocht geen openbare mening hebben, hij mocht bij een openbare verkoping niet voor het
strijkgeld gaan, hij mocht niet in de gemeenteraad gaan zitten en hij mocht geen grote auto rijden,
want dat pastte niet.
Gelukkig zijn dit soort ideeën niet meer van deze tijd en gaat iedereen zo zijn eigen weg en dat
gaat goed.
19 oktober 2002
Arie Ligthart oud-voorzitter "De Hanze",
13
