Een jaar lang bij De Putten
Achter De Dijk even boven Camperduin liggen De
Putten, een prachtige demonstratie van creativiteit
van de natuur. Het zijn ondiepe plassen waar het
bijna het hele jaar door tiereliert van het leven.
Alleen als ijs en sneeuw het water in de houdgreep
hebben, is het er stil. Alhoewel, er is in zo'n periode
ooit een sneeuwuil gesignaleerd.
Dit heerlijke natuurgebiedje was ooit toch maar
gewoon een gat in de polder waar de dijkbouwers
steeds weer, tot in de jaren vijftig en zeventig van
de vorige eeuw, klei hebben weggegraven om er
het zand van het dijklichaam mee te bedekken.
Zoute kwel, water uit de duinen en water uit zee
dat onder de dijk door in de polder opborrelt, heeft
er een brakwaterplas van gemaakt. Zo ontstond
er een watertje waar allerlei kustvogels op af
komen. Ze komen er vissen naar het nogal speciale
kleine grut in het water, zoals vlokreeften, brak-
wateraasgarnalen en brakwatersteurgarnalen. Wat
het water van De Putten heel speciaal maakt is het
voorkomen van palingbrood. Op zijn zondags heet
het Electra crustulenta. Het is een mosdiertje dat
gigantische kolonies vormt, hele bollen en riffen,
die zelfs hier en daar boven water uitsteken. Dit
jaar zorgde het palingbrood voor nogal wat over
last. Het verstopte de afvoer onder de Kamperkade
zodat lange tijd het waterpeil in De Putten zo hoog
bleef dat er bijna geen eilandjes overbleven voor
broedende vogels. Toen het euvel voor even werd
verholpen, was het te laat voor het broedseizoen.
Pas in de herfst leek de situatie ietsje te verbeteren.
Die eilandjes werden speciaal voor vogels
aangelegd, toen De Putten zo'n dertig jaar gele
den een officieel natuurmonument werden. Vooral
kluten hadden er het naar hun zin. Ze konden er
veilig hun jongen grootbrengen, totdat ze ontdekt
werden door eierrovers. Er is in Nederland nu
eenmaal een levendige, illegale handel in kluten-
eieren. Om uitgebroed te worden voor particuliere
vogelverzamelingen. Jarenlang heeft er in de broed
tijd een caravan gestaan waar een vogelwacht de
boel in de gaten hield.
Toen in de jaren zestig/zeventig vossen in de
duinen werden uitgezet om een eind te maken aan
de konijnoverlast was dat het begin van opvallende
veranderingen in De Putten in de jaren tachtig.
Toen de konijnen op waren, begonnen de vossen
aan de meeuwenkolonies in de Schoorlse duinen.
De meeuwen weken uit, voor een deel naar de
platte daken van industrieterreinen en voor een
deel naar de broedeilandjes in De Putten, waar
steeds minder plek overbleef voor de kluten. Eind
Rosse grutto's op doortrek.
