r
Nico Witte, (broer van Annie Timmer-Witte), zijn vrouw en
nichtje Ada Ran-Timmer. De foto is gemaakt op de zondag
voor zijn vertrek naar Duitsland vanzvege de Arbeitseinsatz.
Hij is in Duitsland omgekomen op 23-jarige leeftijd.
"Aan de Katholieke Radio Omroep in Nederland, Nu
zich de driehonderdduizendste luisteraar bij u heeft aan-
gemeld, kom ik, een katholieke moeder, tot u met een
vurige bede. Zou een van uw driehonderdduizend luis-
teraars zo goed willen zijn, om het oorlogsgraf te bezoe-
ken van mijn jongste zoon, Obergefreiter3 Heinz Berger,
die in Maart 1945 op Texel gevallen is, en bijgezet op het
oorlogskerkhof in de gemeente Den Burg, vak H, rij IX,
graf no 162. Zou het in dit geval mogelijk zijn, dat mij
van dit graf een fotootje werd toegezonden? Ik ben ver-
dreven uit het Oosten en heb mijn drie zonen en mijn
man verloren. Van harte bid ik, dat God het hem of haar
vergelde, die mijn innig verlangen zou willen vervullen.
Met de meeste hoogachting Margarete Berger, Herats-
kirch, Kreis Saulgau (14b.) uit Wiirttemberg, Franse
Zone.
De KRO denkt dat er veel kritiek komt op deze oproep,
daar het gaat om een Duitse vrouw en haar zoon, een
Duitse soldaat. Dit is juist niet het geval. Er komen heel
veel reaches. In een volgende KROniek schrijft de om
roep. Immers, wij hebben u onderschat. Wij publi-
ceerden de brief van een Duitse moeder, die vroeg om
een foto van het oorlogsgraf van haar gesneuvelde zoon
op Texel. Wij sloten ons bij haar verzoek aan en drukten
tegelijkertijd de verwachting uit, dat ons verzoek wel kri
tiek zou verwekken. Dit schrijvende hebben wij u zeer
onderschat en zulks spijt ons oprecht. Er is niet een brief
gekomen met kritiek. De morgen na het verschijnen van
de Gids reeds werden wij opgebeld door een Haarlemse
fotograaf. Kroniekschrijver, ik zal dit zaakje helemaal op-
knappen. Ik begrijp de gevoelens van die moeder. Ik heb
zelf een broer in de oorlog verloren.
Na het telefoontje van onze Haarlemse medewerker kre-
gen wij drie brieven met dezelfde aanbieding van andere
lezers. Daarna een brief met geld (hoewel wij hierom niet
gevraagd hadden). Dit geld zal gebruikt worden om de
verzending van de foto te bekostigen. Tenslotte kwamen
er twee brieven uit Texel, waarbij een ex -verzorger van
het oorlogsgraf. In beide brieven werd ons meegedeeld
dat het bedoelde graf inmiddels was overgebracht naar
de Peel. Wij zijn nu op zoek naar dit graf en twijfelen er
niet aan, dat wij het spoedig zullen vinden."
Opnieuw wordt in de K.R.O.-gids in de rubriek KROniek
aandacht besteedt aan de vraag van mevrouw Berger om
een foto van het graf te krijgen van haar overleden zoon:
"Ons berichtje over het verzoek van een Duitse moeder,
die een fotootje begeerde van haar op Texel gesneuvelde
zoon, heeft een ware lawine van antwoorden over ons
gebracht." Een reactie wordt integraal in KROniek afge-
drukt, de reactie van Annie Timmer-Witte: "Lieve moe
der Berger, in de K.R.O.-gids van heden las ik uw oproep
om een fotootje van het graf van uw jongste zoon. Mijn
buurman, die ambtenaar van de Burgerlijke Stand, ge
meente Texel is en tevens hoofd van de Opsporings-
dienst, was zo vriendelijk, mij de juiste gegevens te
verstrekken, welke bekend zijn omtrent de rustplaats van
uw zoon.4 Inderdaad heeft Heinz Berger, die op Texel in
1945 gesneuveld is, op het Krieger Friedhof aan de Koog-
erstraat te Den Burg op het door uw opgegeven No 162,
tot 9 Mei 1949 gerust. Hij is echter hierna herbegraven
met 450 andere Duitsers op de begraafplaats IJssel-
steyn5, gemeente Venray, vak B.T. Rij XI No. 252. Jammer
genoeg heeft men u hiervan geen bericht gestuurd. Hier-
bij twee fotootjes van het kerkhof, zoals het was, toen uw
zoon er begraven lag. Zijn graf staat er echter juist niet
op, doch op ieder graf was een houten kruis met naam,
rang, datum van geboorte en overlijden, en herkomst. Op
ieder graf 'n struik rode trosroosjes.
Met ontroering las ik, wat u heeft verloren en wat u
heeft doorstaan. God schenke u zijn sterkte en vertrou-
wen op zijn Voorzienigheid. Ook ik ben oorlogsweduwe
en verloor door dezelfde opstand, waarin uw zoon viel,
mijn man. Mijn huis kreeg drie voltreffers en ik zelf werd
gewond. Mijn jongste zoontje was twee maanden en ik
heb met mijn vier kinderen ook alle oorlogsellende mee-
gemaakt. Ik verloor door de oorlog, behalve mijn man,
twee broers. Ik twijfel er niet aan of in Venray zal er ie-
mand zijn, die het graf wil fotograferen en aan uw vurige
wens voldoen. Mocht u andere inlichtingen willen ont-
vangen of kan ik iets anders voor u doen, dan ben ik
gaarne bereid u te helpen.
4 De buurman is Arie van Dienst. Met dank aan Gerrit Gerrits.
1 In Ysselsteyn (Limburg) vlak bij de Duitse grens ligt het enige Duitse kerkhof voor alle in Nederland gesneuvelde Duitse soldaten; er
staan bijna 32.000 kruizen met naam, rang, geboorte- en sterfdatum erop vermeld.
Nummer 110, maart 2014
Historische Vereniging Texel
3
