Nummer L09, december 2013 Historische Vereniging Texel Dorus Rijkers (coll. Reddingsmuseum Dorus Rijkers) die tijd die ik elders aantrof bij mannen van die maat- schappij, bijvoorbeeld in Friesland, zagen er volkomen an- ders uit. Niemand die ik er daama over aansprak kon duidelijkheid verschaffen, dus is de trui geboekstaafd onder Texel en Den Helder. De trui is zeker uniek voor het gebied, want nergens heb ik eenzelfde trui aangetroffen. Ook de truien uit bijvoorbeeld Harlingen en Harderwijk kwamen door toeval boven water. In Harlingen was al eerder door het Museum 't Hannemahuis gespeurd naar een trui in het kader van een tentoonstelling over vissers- truien, maar die was niet gevonden. Er was een wedstrijd uitgeschreven wie de Harlinger visserstrui zou kunnen ontwerpen en uit de inzendingen werd er een gekozen. Het telefoongesprek dat ik met conservatrice Jeanine Otten had, maakte haar enthousiast. Ze vroeg of ik over de visserstruien iets kon schrijven en een oude foto kon meesturen, dan zou zij zorgen dat het in de Harlinger Courant kwam. Zo gezegd, zo gedaan en die oproep le- verde een vage foto uit circa 1910 op van een vader en twee zoons in visserstruien. Op een trui was een horizon- tale indeling in banen te zien, die afwisselend in motief en glad gebreid waren. Met veel moeite was er een mo- tiefje in te onderscheiden. Enkele weken daama belde Jeanine me dat ze in een nog niet gecatalogiseerd fotoal- bum een prachtige foto van een jongen in een visserstrui had gevonden, die wel ragscherp was. Ook met een hori- zontale indeling zoals de eerste trui, maar met een rijker patroon. De breister, die begonnen was met het breien van de eerst gevonden trui, was gelukkig nog niet verder dan de boord, kreeg het nieuwe patroon en maakte daar een prachtige trui van. Breisters Het vinden van voldoende breisters bleek na een oproep op de website van een voor breisters bekende website, Wolhalla, geen moeite te kosten. Circa zeventig breisters meldden zich aan, ondanks het feit dat we er geen brei- vergoeding voor konden geven en ze hun product van noeste arbeid waarschijnlijk ook nog enkele jaren kwijt zouden zijn voor tentoonstellingen. Er zat natuurlijk rijp en groen bij, maar veertig breisters hebben zich op de pa- tronen gestort met de opdracht om met de gegeven wol, de teltekening, de oude foto en de schetstekening aan de slag te gaan en er hun eigen interpretatie van te maken, zoals de vrouwen vroeger ook deden. Want iedereen wil er wel aangepast uitzien, maar zich toch ook een beetje onderscheiden. Het was toen in dat opzicht precies het- zelfde als nu. Sommige breisters waren zo gedreven en bedreven dat ze twee, drie en een zelfs vier truien brei- den. Dat resulteerde in een schitterende collectie vissers truien in verschillende wolsoorten en diktes in allerlei tinten blauw, grijs, naturel en zwart, die een goed beeld laten zien van het enorme scala aan motieven en patro- nen die rond 1900 aan alle Nederlandse kusten gedragen werden. Soms zo herkenbaar, dat je kunt spreken van de trui uit een bepaalde plaats. Dat gold met name voor vis- sersgemeenschappen die heel besloten waren en waar de vrouwen weinig contacten met elders hadden. Hadden ze die wel, dan werden er in een plaats verschillende truien en motieven naast elkaar gedragen. Men breide vooral wat men mooi vond. En trouwde een visser met een vrouw uit een andere plaats, dan nam zij haar eigen in het hoofd zittende patronen mee, die ze van haar moe- der had geleerd en breide die voor man en zonen. De truien zijn daarmee natuurlijk een echte vrouwenaange- legenheid. Overigens werden in veel plaatsen langs al onze kusten Engelse, speciaal voor de Nederlandse markt machinaal gebreide truien gedragen, die voor op de borst een godsoog hadden. Die truien waren waar schijnlijk goedkoper dan de sajet voor een zelfgebreide trui en dat scheelde ook veel werk. Daarom konden vis- sers lang niet altijd herkend worden aan hun trui als ze verdronken aanspoelden, zoals de mare gaat. De nieuw gebreide trui van Texel en Den Helder Alle opnieuw gebreide truien, zo'n vijfenveertig, zijn onder- deel van de tentoonstelling VISSERSTRUIEN OPNIEUW

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2013 | | pagina 27