goed dat het vroeg donker was, want daardoor was er
'verduistering'. Een plaat board die daarvoor diende,
voorkwam dat de net een jaar oude Gerrit die met z'n
rug naar het raam in de kinderstoel zat, geraakt werd
door het rondvliegende glas.
Alle gezinsleden, knecht Bote Galama, dienstmeisje
Trien de Jong en twee evacues konden vluchten,
maar de boerderij brandde helemaal af.
Na de brand vond men de spiegel aan de kant van de
weg met daarop de tekst: "Hulde aan het bruidspaar".
De bomkrater was nog een hele tijd stille getuige van
het bommengeweld.
Marijke Palm
Bronnen:
Luchtoorlogdatabase Noord-Holland 1939-1945,
H. Nauta.
Foto's uit de collectie van mevrouw R. Brans-Bakker.
Bommen op de Sketterweid
Iemand die in die tijd ook bommen naar beneden
hoorde komen, is Gerard Witte uit Gerritsland.
"Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinne-
ren. Het was vooijaar 1943, vermoedelijk maart. M'n
vader en ik waren aan het greppelen op het land bij
Bloemwijk toen we een bommenwerper over hoorden
komen. Even verderop op het land van Ter Steege was
men vetzaad aan het inzaaien. Opeens hoorden we
een hard gierend geluid van vallende bommen. De
bommenwerper had er een aantal laten vallen. Ze
kwamen terecht op de Sketterweid van Maarten
Koorn aan de Ploegelanderweg. Daar ontploften ze
met een harde knal in de buurt van de mannen die
aan het zaaien waren. Gelukkig mankeerden die niets.
De sketters die even verderop in het Sketterweidje
stonden, waren er slechter aan toe. Een paar hebben
het niet overleefd. Ik had in die tijd al een fototoestel,
maar foto's heb ik niet gemaakt. Als je als het greppe
len bent, ga je niet met zo'n ding om je nek lopen."
Han Witte van Bloemwijk herinnert zich ook nog di
verse bommen die in de buurt van Gerritsland vielen.
"De bommen op de Sketterweid herinner ik me nog
goed. Het was vooijaar 1943, een uur of tien in de
morgen, to en de bommen vielen. Volgens mij waren
het niet zulke hele zware. De pinken op het landje
waren van Maarten Koom, hij zat op de boerderij Wa-
geningen in de polder. Na het vallen van de bommen
waren sommige er niet al te best aan toe. Er waren er
bij waarvan de zijkant helemaal open lag. Piet Kok is
nog op de fiets naar Maarten toegegaan om het hem te
vertellen.
Er vielen wel meer bommen toen, zoals bij voorbeeld
bij Califomie. Daar was een bomkrater ontstaan waar
gasbellen uit omhoog kwamen. Dat gas werd later op-
gevangen om te gebruiken, heb ik wel eens gehoord.
We waren vooral tijdens de lammerij eigenlijk niet zo
met die bommen bezig. De schapen hadden dan dag
en nacht onze aandacht nodig, daar was je al druk ge-
noeg mee. Vreemd genoeg werden we's nachts wel
wakker van het geluid van een schaap dat moest lam-
men, maar niet van een vallende bom. Daar sliepen
we altijd dwars doorheen"
Bas Huisman
Nummer 107, juni 2013
Historische Vereniging Texel
De Sketterweid. prentbriefkaart in coll. Maarten Stoepker
7
