Texel, mijn vaders land en de bakkerij in de Weverstraat
moest uit het raam stappen om er op te komen. Bene-
den een voorkamer (de mooie kamer), een donkere
tussenkamer, en daarachter een soort serre waarin ge-
kookt en gegeten werd. Tenslotte een overdekt
'plaatsje'. Ook heel bijzonder voor ons overkantse
kinderen was, dat de voordeur nooit op slot ging, ie-
dereen die 'aan' kwam, riep: "volluk'l
In de smalle gang hing een Friese staartklok. De klok
hangt nu bij mij aan de muur. En de stoel waar mijn
grootvader altijd op zat, staat nu bij mij in de kamer.
Er was in Den Burg toen nog geen gas en geen water-
leiding. Gekookt werd op petroleumstellen, dat vond
men vanzelfsprekend. Water kwam uit een pomp,
maar drinken mochten wij alleen Stieneplaaspompwa-
tef. Dat moest af en toe gehaald worden in een kan of
een emmer, het was maar een klein eindje lopen.
Mijn vader was een geboren Texelaar. In 1893 werd
hij geboren als tweede zoon van Albert Kikkert
(1863 - 1932) en Maria de Ruijter (1867 - 1930).
Albert Kikkert, mijn grootvader dus, had een brood-
en banketbakkerij in de Weverstraat, op nummer 12.
Het was hard werken in een bakkerij, vroeg op, want
voor 8 uur moest er al vers brood zijn, en het bakpro-
ces van brood vergt nu eenmaal tijd.
Mijn vader kon goed leren en gezien het de gewoonte
was dat een oudste zoon een zaak overnam, ging mijn
vader na de lagere school op z'n veertiende naar de
Kweekschool in Maastricht! Een carriere als onderwij-
zer en later als hoofd van een school aan de overkant
was voor hem weggelegd. Maar de banden met Texel
waren sterk, elke vakantie werd op het eiland doorge-
bracht. Mijn vader trouwde met een 'meisje van de
overkant', een onderwijzeres, ook zij leerde Texel en
de Texelaars kennen. En zo verging het ook mijn zus-
ter (1922) en mij (1925). Doordat mijn vader 'bij het
onderwijs was' had hij lange vakanties. Elke grote va
kantie en ook vaak de paasvakantie brachten wij op
Texel door. Mijn herinneringen gaan terug vanaf zo
ongeveer mijn vijfde jaar, de dertiger jaren.
We logeerden in het huis van mijn grootouders. De
zaak was inmiddels overgenomen door de oudste
broer van mijn vader, Jan Hendrik Kikkert, getrouwd
met Antje van der Vis uit Oosterend. Mijn grootou
ders woonden in het huis ernaast, Weverstraat 14.
Nadat mijn grootouders overleden waren, 1930 en
1932, bleef het huis intact, zodat wij er altijd konden
logeren. Ik kan het huis nog uittekenen: een lange
smalle gang, in het midden een steile trap naar boven,
zo kwam je op de overloop, 'voor' was een grote ka
mer en 'achter' twee kleinere kamertjes. Er was ook
een balkon, maar geen deur naar dat balkon, dus je
Nummer 107, juni 2013
Historische Vereniging Texel
Albert Kikkert en Maria Kikkert-de Ruiter.
De winkel van bakkerij Kikkert, Weverstraat 1 2.
Rechts op de foto Antje Kikkert-van der Vis.
Linker persoon onbekend.
23
