Venter
Cornells en Mathilda begonnen vanuit een huisje aan
de Hollebol in Den Burg met de verkoop van huishou-
delijke artikelen. De nieuwbakken zakenman ventte
deze uit in twee manden, bungelend aan een halsjuk.
Hiermee liep hij blijmoedig naar De Waal, Oudeschild
en Den Hoorn, bracht er zijn nieuwtjes en verkocht er
zijn koppies en skutteltjes. Men zegt dat hij even de tijd
nam voor mensen die een officieel document moesten
versturen. In ruil voor een bakkie koffie, hielp hij met
schrijven en invullen. 'Een echt ministertje', knikten
zijn klantjes dan. Later kochten Cornelis en Engel Ma
thilda een winkel/woonhuis in de Warmoesstraat - de
Kleine Bazar - en stond er een ketje in de stal. Voortaan
ging de minister het eiland rond op de bok van een kar
met vakjes en laden, waar van alles in te vinden was.
Lonten en glaasjes voor de petroleumlamp, knijpers,
waxinelichtjes, weckflessen en ringen, kopjes en thee-
potjes. Als een volleerd marketeer adverteerde hij in de
Texelse Courant als 'de minister van potten en pannen'.
Moeder de vrouw beheerde de winkel en baarde in
twintig jaar tijd tien kinderen.
Familiebedrijf
In later jaren gingen met name de zoons Frans en Dirk,
rechtstreeks van de lagere school, met paard en wagen
de boer op om te venten. Van de meiden nam Corrie de
winkel van haar moeder over en foeterde op haar vader
als hij de mooie serviezen per kopje verkocht. Frans en
Hans namen na de tweede wereldoorlog geleidelijk het
familiebedrijf over. Het ketje van de minister ging defi-
nitief op stal; Frans haalde na de oorlog zijn auto onder
het hooi vandaan en begon een bloeiende ventpraktijk
in Eierland. Dirk begon zijn eigen zaak.
Herinnering van de vuurtorenwachter
Voormalig vuurtorenwachter Postma herinnert zich nog
als de dag van gisteren hoe Frans bij hem het erf op
reed: "We kwamen in 1958 van Ameland naar Texel en
betrokken daar het witte huisje bij de vuurtoren. Een
prachtige plek, maar een eind overal vandaan. En een
auto hadden we toen niet. Onze buurvrouw zei: 'als je
nog spullen nodig hebt, wacht dan maar even. De mi
nister zal wel gauw langskomen'." En dat gebeurde. Het
huisje waar Postma met zijn vrouw en twee kleine kin
deren introk, was ruimer dan ze gewend waren. Vooral
de keuken oogde nog leeg. De aangekondigde venter
bleek opmerkelijk veel handige zaken in zijn wagen te
hebben; moeder Postma was er blij mee. Ten afscheid
zei ze: "Wanneer bent u er weer, mijnheer De Minis
ter?" Frans Witte had zich goedmoedig bekend ge-
maakt onder zijn eigen naam. "Mijn vrouw schaamde
zich rot," weet Postma nog. Frans Witte, de Oosteren-
der 'minister', kwam nadien elke twee we ken langs, "al-
tijd met iets wat speciaal mijn vrouw goed kon gebrui-
ken," besluit de oude vuurtorenwachter waarderend.
Wat weet u nog van de minister en zijn zonen en doch-
ters? We zijn blij met alle herinneringen en verhalen!
Bel Joke Witte (van Duw Cdr) 06 10571271 of
Els Witte (van Dirk Czn) 06 222 38 159 of stuur een
briefje naar Achterom 27, 1791 AN Den Burg.
We bellen, of komen even langs.
Els Witte van de minister
Extra openingstijden in 201 3
archief Gemeente Texel
Iedere eerste donderdagmiddag van de maand van
14 tot 16 uur is de archiefbewaarplaats van de gemeente
Texel (het gemeente archief) speciaal voor leden van de
Historische Vereniging Texel extra geopend.
Dat is dus op 4 april, 2 mei. 6 juni. 4 juli, 1 augustus,
5 September, 3 oktober, 7 november en 5 december 2013.
Nummer 106, maart 2013
Historische Vereniging Texel
11
De Kleine Bazar in de Warmoesstraat.
(coll. Historische Vereniging Texel)
De minister 'van potten en pannen' ventte met zijn ket
en wagen op het eiland. (coll. fam. witte)
