Zoals gewoonlijk ontbreekt de ijzeren speld waar
mee ze werden vastgezet, maar verder onbescha
digd en met een fraai groen patina is dit nog steeds
een juweel uit de le a 2e eeuw.
En de boer hij ploegde voort...
Niet onwaarschijnlijk dus - ook Thor is nog een
mogelijkheid, maar hoe dan ook een spoor van re
ligie uit die fascinerende periode wat nog bevestigd
werd door de vondst van mijn inmiddels vierde
Merovingische munt enkele meters daarvandaan,
waardoor dit weer een superseizoen is geweest,
hoewel ik dat eerlijk gezegd niet meer had ver
wacht.
den, blijkbaar populair en modieus. Soms kom ik
dan weer een nieuwe variatie tegen zoals deze
kleine schoonheid van 17 x 28,5 mm.
Zo loop ik eindeloos te zoeken, rusteloos, maar
mateloos geboeid door wat er op het land ligt.
Toen de sneeuw gesmolten was en de vorst uit de
grond kon ik weer aan de slag. Eigenlijk zonder
verwachting, maar vooral voldaan omdat ik weer
buiten was, liep ik op een mooie dag ergens waar
ik anders zelden kom want er ligt veel oud ijzer op
dat deel van het land. De auto had ik er vlakbij
kunnen zetten en ik liep van daar in een rechte lijn
het land op tot ik na enkele meters een mooi sig
naal kreeg. Wat daar lag dat was een kopje met een
eigenaardig gezicht: vreemde grote ogen staarden
mij aan en ik wist meteen dat ik die al eens eerder
ergens gezien had, maar waar? Regelmatig haalde
ik het uit mijn jaszak terwijl ik aan het zoeken was
om er nog eens goed naar te kijken. Allerlei moge
lijkheden schoten door mijn hoofd, maar pas thuis
aangekomen en na wat gezoek op het internet kon
ik deze puzzel oplossen en dat was weer zo'n kip
penvel-moment. Allereerst het kopje:
Dit is 38,5 mm hoog, maar er zit een gat bovenop
waar ooit iets in is bevestigd waardoor het geheel
nog wat groter moet zijn geweest. Hier en daar zit
ten sporen van roest, maar het voorwerp zelf is van
brons en is dus waarschijnlijk uit verschillende
materialen samengesteld geweest. Bovenop zat vol
gens mij een soort puntmuts, of helm eigenlijk en
ook heeft dit mannetje een baard gehad. Wat ik als
vergelijkingsmateriaal vond was een afbeelding van
de Scandinavische god Freyer. Vruchtbaarheids
symbool en naamgever aan het Friese volk:
Friese of Frankische trient
Jan Jaap Wi venijn
uit 650. 0 15 mm.
22
Historische Vereniging Texel
Nummer 99, juni 2011
