leeftijd was ik geïnteresseerd in het zoeken naar en
vinden van oude dingen. Noem het maar archeologie
voor hele kleine beginners. Gewapend met een
strandschep struinde ik over het strand en door de
duinen op zoek naar het onverwachte. Maar waar en
hoe diep ik ook groef mijn inspanningen en opgra
vingen bleven zonder resultaat. Ik zocht me suf, maar
vond niets. Hierin kwam verandering toen Meester
Mak mij deelgenoot maakte van een groot geheim.
Even ten zuiden van De Koog zou volgens overleve
ring een oud, niet meer gebruikt kerkhof liggen. Nie
mand echter wist de juiste plaats. Meester Mak kon
me wel bij benadering aangeven hoe ik er zou kun
nen komen. Vroeg in de ochtend, op een regenachtige
en winderige dag in de paasvakantie van 1948 ging ik
op pad. Na lang zoeken vond ik, in mijn ogen ver van
de bewoonde wereld verwijderd, in een verder woeste
leegte de door Meester beschreven plek. Echt op mijn
gemak voelde ik mij niet, maar mijn nieuwsgierigheid
won het van mijn bangheid. Ik deed de ontdekking
van mijn nog jonge archeologische leven. Ik zag de
oude verweerde grafzerk met opschrift, waarvan ik
mij de woorden Kastelein van Eyerlandt' kan herinne
ren. Ik had het oude kerkhof van De Koog gevonden!
Opgewonden over deze vondst en met een groot ge
voel van spanning holde ik, zo snel als mijn klompen
dat toelieten, terug naar De Koog en vertelde Meester
Mak over mijn ontdekking. Hij keek me streng aan
en zei dat de we nu een groot geheim deelden en dat
ik er met niemand maar dan ook niemand over
mocht praten. Het kostte moeite, maar ik heb me aan
deze afspraak gehouden. Twee jaren lang heb ik ge
zwegen en in deze verrassende vondst geloofd, totdat
ik in het boek van Van der Vlis, Texel... land en volk in
de loop der eeuwenlas dat het kerkhof en de daarop
staande grafzerk reeds lang en natuurlijk bij iedereen
bekend waren. Ik voelde mij door Meester Mak in de
maling genomen en nam hem dit enorm kwalijk. Hij
lachte wat en mompelde iets van Joost mag het weten',
geheel in lijn met zijn voornaam.'
Meesters vrouw Maria werd door mij 'tante Marie' ge
noemd. Ik kon het goed met haar vinden. Samen
boodschappen doen in Den Burg vond ik leuk. Ik
mocht van haar het boek 'De avonturen van Kikker'
van Huib Fenijn kopen. Wel moest ik beloven dit niet
tegen Meester te zeggen. Dat er nog een ander 'ge
heim' in het leven meester Mak en zijn vrouw Maria
was, werd mij duidelijk toen ik bij het doorbladeren
Jopie Visser-van den Houdt en haar stiefvader Joost
'Meester' Mak in de tuin van Het Witte Huis in De Koog.
De dame op de achtergrond links is mevrouw
S. Hillenius, tante Suus, de echtgenote van Jo Hillenius.
Jo Hillenius was voor Bill Visser eigenaar/exploitant van
Het Witte Huis. De foto dateert uit de vijftiger jaren van
de vorige eeuw. Foto in coll. Ed Vermeulen
Eddy Vermeulen met vakantievriend Piet Koeman bij
hun zandkasteel op het strand van De Koog in 1 948.
De bunker bij Paal 20 zit nog in de duinen verborgen
Foto in coll. Ed Vermeulen
24
Historische Vereniging Texel
Nummer 98, maart 2011
