Herinneringen aan een vakantie op Texel
nentaal stelsel noemen.. Maar hij zag nog steeds
tekenen van welvaart:
De keurlijke fijne wijnen hebben bij velen voor de
bierfles plaats gemaakt; koffijthee en suiker zijn bij
na als contrabanden aan te merken. Evenwel over het
geheel leeft men nogal vrij ruim en goed. Op het visi-
tehouden en in de onderlinge verkeering hebben de
slechte tijden nog geene merkelijke verandering
gemaakt, tenminste niet in Burg. Over het algemeen
beminnen deze Eilanders den omgang, en dezelve is
gul, vrolijk, ongedwongen. Ook zijn ze in de grond
liefhebbers van goede cier.Ze zijn gul van aard,
vriendelijk en beschaafd De denkwijze is over
het algemeen liberaal, vooral ook in het godsdiensti
ge. Elk staat zijne belijdenis voor en voor het overige
gaan alle met elkander als broeders om, zonder dat
de een den ander om zijn geloof veroordeelt. Zelfs is
het niet vreemd in een en dezelfde kerk leden van
alle de verschillende gezindheden onder de
opmerkzame toehoorders te zien.
Zindelijkheid en orde heerschen in de huizen, zonder
dat Noordhollandsche popachtige en gekke, hetwelk
van de vertrekken in het huis eenen afgod en het
leven lastig maakt. Eene bijzonderheid merkte ik op
in eene deftige boerenwooning te Waal. De grond der
koestallen was belegd met zoden van ongemeen fijn
gras; door de vochtigheid des gronds bleef hetzelve
niet alleen een goed gedeelte van den zomer groen,
maar bragt zelfs vele bloemen voort. Deze soort van
versiersel stond werkelijk fraai en maakte veel aange
namer indruk dan die ontelbare porceleinen potten,
schotels en borden, met welke in den zomer de
witgeschuurde koestallen in Noordholland overladen
worden.
De lust om nuttige werken te lezen is op dit eiland
algemeen, en vele boeren zijn leden van het een of
ander leesgezelschap.
Mijn naam is Bettie Rootliep en ik ben 76 jaar
geleden in Nederlands fndië geboren. In 1946 kwam
ik naar Nederland. Dat was, zeker na mijn
ervaringen in een Jappenkamp, een heel andere
wereld. In 1950 begon ik aan de opleiding voor
kleuterleidster. Die zou vier jaar duren.
De eerste dag was natuurlijk spannend: Wat voor
meisjes zitten er dan bij je in de klas?
Ook was het iedere dag een flink eind fietsen van
Bussum naar de 'andere' kant van Hilversum. De bus
was geen optie - die deed er veel te lang over. Al
gauw bleek dat er meer meisjes uit Bussum/Naarden
op die opleiding zaten. En dat was best gezellig
Vertrek van Texel
Potter logeerde de laatste nacht voor zijn vertrek naar
Harlingen in Oudeschild.
Den laatsten morgen van mijn verblijf alhier op mijn
liefelijk kamertje gezeten zijnde, en mijn ogen over
den ruimen bijkans ledigen waterplas latende aan,
wel eens de verzamelplaats van ontelbare schepen uit
alle de deelen der wereld, kon ik niet nalaten mij die
tijden in mijne gedachten te rug te roepen. Welk
een verbazend, welk een hemelsbreed onderscheid
met deze tijd! Welk een rampzalig resultaat! Ik
verliet dit Eiland met den hartelijken wensch, dat
mijn dierbaar Vaderland, en dus ook Texel, thans
onder een ijzeren juk gebukt gaande, eerlang van
vreemden druk rnogt ontheven worden; dat rust en
vrijheid, onrust en dwingelandij vervangen; dat
nering en handtering bloeijen en Nederlands kielen
ongehinderd de zoute baren bevaren
Weggelaten gedeelten werden in dit artikel aangeduid
met of cursief samengevat. De vetgedrukte
kopjes ontbreken in het originele boek.
Wilma Eelman
Literatuur:
J.G. Frederiks en E Jos. van den Branden, Biographisch
woordenboek der Noord- en Zuid Nederlandsche
Letterkunde, 1888 - 1891 (DBNL)
E. Krol, De "vrijwillige" ballingschap van Hebelius
Potter, in: De Achttiende Eeuw 38 (2006) nr. 2
H. Potter, Lotgevallen en ontmoetingen op eene mis
lukte Reize naar de Kaap de Goede Hoop in de
jaren 1804-1805-1806, Haarlem 1806
H. Potter, Lotgevallen op eene reis van Friesland,
door Westfalen en het Waldeckse, naar Hanau in
september 1813, uitgegeven in 1816 door A.B.
Saakes in Amsterdam
fietsen, vooral als het donker was: twee keer in de
week 's avonds om negen uur terug fietsen..
Een klasgenote, Ineke, had dezelfde achtergrond; we
bleken goed bij elkaar te passen en werden goede
vriendinnen. Dat is gebleven tot haar overlijden in
2007.
Natuurlijk had ik in 1950 ook kennis gemaakt met
de familie van Ineke. In de zomervakantie gingen ze
altijd naar Texel. Of ik zin had om mee te gaan?
Geen idee wat me te wachten stond, maar het leek
me best gezellig met zo'n hele groep. Broer, neef,
vrienden, enzovoorts. Haar moeder, en een oom en
12
Historische Vereniging Texel
Nummer 89, december 2008
