De heer Bas v. d. Beek stuurde ons het
volgende: In ADe Navorscher@,
60e jaargang B 1911 vond hij een aantal
liederen die op Texel werden gezongen
Uit: Jeugdkrant van de Doopsgezinde
kerk, Jaargang 28 B Nummer 193
Op Texel was het vroeger gewoonte, dat op
Driekoningen, 6 januari, door kinderen, soms door
arme, oudere menschen, werd rondgegaan met een
rommelpot, waarbij het volgend, zonderling versje
op eentonige wijs werd gezongen:
Schipper haal je zeil in top
Gooi wat in mijn rommelpot
Dan zullen we vroolijk wezen
Dan zullen we vroolijk zijn
Alle lieve meisjes in de rij
Raad eens wat die meisjes doen
Gaan ze \s morgens vroeg opstaan
Gaan ze voor den spiegel staan
Kijken ze hier, kijken ze daar
Kijken ze in T rondomme
Moeder staat mijn kapje net?
Want mijn vrijer zal van avond komme
Komt hij dan van avond niet
Slaapt hij in mijn armen niet
Dan komt Jan Jansen
Dan komt Jan Fransen
Die zal op den rornpot spelen
En de gek zal leeren dansen
Hier een stoel en daar een stoel
Op iedere stoel een kussen
Meisje til je kinnebak op
Er leg er een pannekoek tusschen.
Vroeger deed men ook op Texel veel aan luilak hou
den op den zaterdag voor Pinksteren. Veelal ont
aardde dat in baldadigheid. Thans is dat anders;
hoogstens vindt men, bij het opstaan, een kransje
van bloemen aan den deurknop, waar men vroeger
wellicht het "een of ander cadaver" kon vinden.
Des middags was het gewoonte dat de "Pinkster
blom" rondging. Het een of andere meisje, getooid
met Texelse kap en behangen met velerlei gouden
en zilveren sieraden, ging huis aan huis, om zich te
laten zien. Kameraadjes vergezelden haar. Het lied
je dat bij den rondgang gezongen werd, doch dat
thans nauwelijks meer gekend wordt, luidde als
volgt:
Hier komt de Pinksterbruid
Wie wil haar zien, zien, zienderezien
Met uwen wil zoo komt zij hier
Met uwen wil zal zij gaan, gaan, gaanderegaan
En nu moet zij aan het wiegtouw staan
"t Wiegtouw in de eene hand, hand, handerehand
De pappot in de andere hand
"t Eerste jaar een jonge zeun
"t Tweedejaar een dochtertje fijn, fijn, fijnderefijn
Kom laat er een stuk of twaalf zijn
Een stuk of twaalf aan den disch, disch, dischde-
redisch
En weet je wel wat of vrouw huishouden is?
Vrouw huishouden, dat is werk, werk, werkdere-
werk
En zondags gaan wij naar de kerk
Dan komt onze fiere pinksterbruid
Met een paar bloeiende wangen
En als zij dan niet wil staan
Dan zullen we haar verkopen
Dan brengen wij haar naar den spinnenmaker toe
En laten haar zachtjes loopen.
Een paar weken geleden dronk ik koffie na de kerk
dienst in het zaaltje met broeder Siem Daalder uit
Oudeschild. Hij vertelde over zijn vele jaren werken
in de Texelse duinen en op het strand en ook over
oorlogservaringen. Kortgeleden was ik bij hem
thuis voor nog wat meer gegevens.
Siem Daalder is geboren in 1922 in Oosterend. Daar
heeft hij zijn jeugd doorgebracht. De school stond in
de Schoolstraat en in het schoolhuis woonde mees
ter Kikkert. Zijn moeder Frouwtje Burger was
weduwe en tot haar dood in 1940 kosteres van de
Doopsgezinde kerk. Zijn vader was al in 1933 over
leden aan difterie. Na de lagere school kreeg hij
werk bij zijn oom Piet Burger, de groentehandelaar,
voor f 1,25 per week.
Catechisatie kreeg hij van ds. Vis en in 1941 is hij
door ds. Gorter gedoopt. Dat was in Den Burg,
onder andere tegelijk met Jane Langeveld en Frans
Ingen Schenau.
Ook ds. Knot was toen op Texel en speciaal voor
Oosterend aangesteld. De oorlogsjaren waren moei
lijk, omdat Daalder de leeftijd had om gepakt te
worden voor Duitsland en later voor Assen. Daarom
heeft hij het laatste halfjaar van de oorlog onderge
doken gezeten in De Vermaning te Oosterend. Op
zolder boven de kerkeraadskamer. Het luik zit er
nog; met een ladder kon je er op komen. Ze waren
met z'n vijven, onder andere ook Arie en Cor
Timmer en Kees Spaan. Daalder vertelt: AHet was
daar donker, we hadden alleen een oliepitje (drie-
vertje) en we hadden weinig te doen. Wel hadden
we een radio, maar later ging die kapot omdat we
keet schopten. Maar al gauw huisden we ook vaak
in de kerkeraadskamer. We moesten dan wel heel
stil zijn, want geluid was gemakkelijk vanaf de
20
