gevraagd als kamermeisjes voor zes weken
in het Badhotel op Texel. Mijn moeder en
haar vriendin (zie foto) hadden hier wel zin in
en schreven er op. Zij werden aangenomen
en zo heeft ze mijn vader ontmoet. Ze sliepen
op de zolder van het Mierennest. Daar waren
twee gedeelten afgeschut; een voor de jon
gens of mannen en een voor de dames. Er
zaten geen plafonds in, dus smeten de jong
ens vaak een handvol snoep of pepermunt
over de balken. Een keer hadden de jongens
touwtjes aan de meiden hun kussens gebon
den en de touwtjes over de balken naar hun
afdeling gebracht. Het was wat schemerig,
dus hadden ze niets in de gaten. Toen alles
rustig was trokken de jongens aan de touw
tjes en vlogen de kussens omhoog. Dolle pret
natuurlijk.
Zes jaar lang ging mijn moeder zes weken
naar Texel om in het Badhotel te werken.
Mijn vader kwam verder een paar maal per
jaar naar Schagen en verder schreven ze
elkaar regelmatig. Op 23 februari 1917 zijn ze
getrouwd in Schagen. De volgende dag gin
gen ze op de fiets naar Texel. Er moest ook
nog een klein tafeltje mee. Dat had mijn va
der op zijn rug gebonden, de poten naar ach
ter uitgestoken. Ze gingen bij mijn opa ©ver
huis wonen. Daar is mijn oudste broer Klaas
geboren op 20 februari 1918.
Na ruim een jaar heeft mijn vader een houten
noodwoning laten zetten op het Mienterglop,
'de Kruiskoog'. Daar hebben ze gewoond tot
ongeveer 1922.
Op 9 april 1919 werd Antoon geboren en een
jaar later op 22 juni 1920 werd Marius gebo
ren. Dus drie jongens in drie jaar tijd. Je mag
er niet aan denken, zonder waterleiding en
wasmachine. Op een gegeven moment kre
gen de jongetjes alle drie kinkhoest en moes
ten mijn ouders er geregeld 's nachts uit als
ze het benauwd hadden. Dat duurde onge
veer zes weken. Mijn ouders waren allebei
tien kilo afgevallen!
20
Klaas Burgman en Marie Struijff voor hun huwelijk, ca,
1916
De Kruiskoog, gebouwd in 1918
1922. Klaas 4 jaar, Antoon 3 jaar, Marius 2 jaar
Toen was het nog de gewoonte dat kleine
