PIET BAKKER (VAN MACHIEL VAN KLAAS VAN MAT-PIET) Jaren geleden vond ik op een rom melmarkt het volgende boekje: 'Holland ze zeggen, je bent maar zo klein...' Het is in 1941 geschreven door Piet Bakker. Dit boekje bevat een fragment, te vinden op blz. 161 en 162, dat ik u niet wil onthouden. Anneke Dijk-Bakker 'Is het mijn half Texelse oorsprong, die mijn hart naar de Waddeneilanden doet uitgaan? Het zijn de bewoonde golfbrekers langs onze kust. Ik houd van het degelijke volk, van het barre land en van de grillige zee, die de eilan den als haar eigendom beschouwt en steeds op de loer ligt om er een brok van weg te kapen. Toen ik als klein jochie van tien voor het eerst het eiland van de helft van mijn voorvaderen bezocht, hadden ze me gezegd dat ik met de 'deli' van Oudeschild naar Oos terend moest gaan. Maar ik wist niet wat een deli was en durfde pas na lange aarzeling naar dat vreemde ding te informeren. ;Kom maar binnen', zei een man met een ringbaard en geen snor. Hij gaf me koffie en een beschuit met schapekaas en een stuk 'blauwe koek'. Na een uur kwam de deli, die een afkorting van een diligence bleek te zijn. De koetsier blies op een hoorn en het gele voertuig hobbelde weg. Had ik toen maar de Camera Obscura al gelezen, dan zou ik dit wat bewuster hebben genoten. Brave mensen, die heel verre familie van mij waren, ontvingen mij. Toen ik met een oud oom naar huis wandelde, vroeg een Ooste render: 'Van wie is dat er een?' en mijn fami lielid antwoordde: 'Dat is er een van den zeun van ome Klaas.Zo werd ik voorgesteld via mijn grootvader. Op z'n Texels heet ik eigen lijk 'Piet van Machiel van Klaas van Mat-Piet'. Daar ik geen held ben in de familiologie, kan ik deze 'Ahnengalerie' (opbouw van voorou ders) niet thuis brengen. Toen ik verleden jaar (1940) Texel nog eens bezocht, reed ik in een 'Tex-tax'. De auto was een inheems vehikel. Alleen bejaarde lieden wisten nog, dat een 'deli' gereden had. Nu is het eiland zelfs een vliegveld rijk. In een half uurtje kan je er neerstrijken. Texel heeft zijn isolement volkomen verloren, ontwikkelt zich tot een Amsterdamse badplaats, maar -en dat stemt tot voldoening- heeft zijn oude onver dorvenheid weten te bewaren. Men weet nog wat gastvrijheid is. Er heerst een goed vertrouwen. Een woord is een woord! Al heeft Texel dan al meer dan dertig jaar zijn vaste stoombootverbinding met den Helder en al is het door zijn grootte het minst 'eiland', toch leven hier wat wij 'de deugden onzer va deren' plegen te noemen, veel sterker dan elders, als levende werkelijkheid. Nog iets over de schrijver van dit stukje. Zijn officiële naam is Pieter Oege Bakker. Van beroep was hij journalist en publicist. Op 10 augustus 1897 werd hij geboren in Rotterdam en hij overleed in Amsterdam op 1 april 1960. Als journalist-redacteur was hij verbonden aan 'Het Volk en Elseviers Weekblad. Tus sendoor schreef hij vele boeken, waaronder de Ciske de Rat-trilogie in 1950. Nu is mijn vraag: wie is nog familie van deze Piet van Machiel van Klaas van Mat-Piet, of wie weet wie deze Oosterender familie kan zijn? Daar ben ik erg benieuwd naar. Ze ko men namelijk niet in mijn stamboom voor, al staan daar veel Pieten, Michiels en Klazen in. 4

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2001 | | pagina 6