zij toch gauw iets zien van de reddingsboot. Het wrak van het gestrande schip kunnen zij zien, het zit al geheel onder water, de schoor steen en de brug steken nog gedeeltelijk uit boven de kokende zee. Ja, daar! roept de jongste van de bemanning: 'Daar heb je ze!' Zijn ogen zijn het scherpst, ook ditmaal heeft hij ze het eerst gezien en daar zien ze de boot worstelend met de zware branding. De redding is geslaagd, maar nog laat de zee haar prooi niet los. Wat zal het lot zijn van redders en geredden als het niet gelukt het fatale punt te passeren? Dan is het afgelopen met hen allen. De bemanning van de boot weet dit en de bemanning van de schuit weet dit ook. Ook aan boord van de reddingsboot hebben zij de schuit gezien en de schipper van de boot weet en ziet direct, wat de be doeling is van schipper Buys. De schipper van de reddingsboot, Maarten Boon, veran dert zijn koers. Hij tracht uit de wal te komen om ruimte te krijgen als de poging om verbin ding met de TX 4 te krijgen mocht mislukken. Ook schipper Buys richt zijn koers daarop en beide schippers begrijpen elkaar instinctief zonder seinen. Beiden zijn vertrouwd met de geheimen en raadselen van de Eierlandse gronden bij stormweer. Inmiddels is het vis sersvaartuig bovenwinds van de reddingboot gekomen. Eerst moet getracht worden door de wind te komen. Zal de poging gelukken? Als het mislukt kan het gevaarlijk worden. Menig vaartuig is door mislukking van een dergelijke manoeuvre gekapseisd, 'leder op zijn plaats' luidt het commando. Daar gaat hij. Een bij de fok en een bij het zwaard. Geluk kig, het kritieke moment is voorbij en de schuit ligt over de goede boeg. Vijftig meter zijn de vaartuigen nu van elkaar; de werplijn wordt gereed gemaakt en de reddingboot zet haar oliereservoir in werking. Even komt daardoor wat rust in de heksen ketel. De afstand wordt kleiner, dertig, twintig, vijftien meter en daar gaat de lijn. Die krult de voorman in de reddingboot om de schouders. 'Goed zo', roept de schipper. Een zware tros wordt overgehaald. De TX 4 zet zijn zeilen bij en moeizaam aanvaardt zij de terugtocht met haar kostbare last achter zich aan. Nog een moeilijk halfuur volgt, dan zijn zij boven de gevaarlijke hoek. De koers wordt even rui mer, de schoten kunnen iets gevierd worden en snel gaat het huiswaarts. Een grote me nigte van over het hele eiland bevindt zich nog steeds op het strand en juicht de beman ning van de reddingsboot en vissersschuit toe. De reddingboot wordt losgegooid en boort haar steven in het veilige strand; de TX 4 snelt door naar haar ankerplaats. Weer hebben zeelieden, zeven Engelsen ditmaal, hun leven te danken aan de bewoners van het kleine dorpje aan de N.O. punt van ons eiland. Uit het strandingsrapport: De voornaamste oorzaak van het ongeval zal wel zijn het verbazend slechte weer. 's Maan dagsavonds heeft het schip geankerd gele gen bij de North-Rael Bank; de ketting is ge broken en was niet in staat het schip op zee te houden; daarom werd O.Z.O. gestuurd voor de zee weg. De schipper heeft het licht van Eierland niet als zoodanig herkend. Don derdagavond is dit licht waargenomen op 9 a 10 mijl afstand. De schipper heeft toen sei nen gedaan ter inroeping van assistentie, om dat het schip zeer slecht te besturen was en veel water nam, ook was het een weinig lek en dit is ook wel gezien, maar de boot is niet uitgegaan omdat men naderhand niets meer zag. 's Morgens van den 26 october is bij de poging om binnen de gronden te komen het schip gestrand. De reddingsboot van De Cocksdorp heeft de bemanning (7 man) van het gestrande schip gehaald en binnen gebracht te De Cocksdorp. De Texelse Courant: De Cocksdorp, 26 jan. 1918 Heden namiddag werden schipper en roeiers der alhier gestationeerde reddingsboot gehul digd voor het redden der bemanning van het op 26 Oct. Jl. gestrande Engelsche stoom schip Tengoy. Het plaatselijk bestuur der Noord- en Zuidhollandsche Reddingmaat schappij was voor die gelegenheid naar hier gekomen. Het hoofd dier commissie, de Edel achtbare Heer Burgemeester van Texel, bracht in herinnering hoe nu juist drie maan den geleden het sein van den vuurtoren kwam, dat er een schip in nood verkeerde. Zonder dralen maakte de bemanning der red- 24

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2001 | | pagina 26