Vrijdag 27 april 1945
Zaterdag 28 april 1945
Zondag 29 april 1945
Maandag 30 april 1945
Dinsdag 1 mei 1945
Donderdag 3 mei 1945
Vrijdag 4 mei 1945
Koud, guur weer. Vandaag niets bijzonders voor
gevallen. Ik ben aan 't wieden geweest.
Vandaag verschenen er weer papieren, waarop
stond dat 'n ieder, die 'n Rus onderdak verleende,
hem te eten gaf, of hem op een of andere wijze
ook hielp, gestraft zou worden met de dood.
Tevens zou z'n huis of boerderij verbrand worden.
Als men 'n Rus ergens aantrof moest men er
direct bij de Duitse instantie melding van maken.
H. Mis in Oosterend. Vandaag bracht de radio
goed nieuws. Nieuws wat we graag wilden horen.
Himmler de Duitse Gestapoführer'had 'n vredes
aanbod ingediend aan Engeland en Amerika. Aan
deze twee landen wilden Duitsland zich onvoor
waardelijk overgeven. Nog niet aan Rusland.
Tevens kwam 't bericht binnen dat Hitier 'n
bloeduitstorting in z'n hoofd gekregen had en nu
reeds op sterven lag. Nu werden de mensen en
thousiast. De oorlog zou nu niet lang meer duren.
Elk ogenblik verwachte men nu de onvoorwaarde
lijke overgave van Duitsland aan de geallieerden.
Verjaardag van prinses Juliana en van Johanna.
Koud weer. Vader en moeder zijn nog op de ver
jaardag geweest van Johanna.
Koud, guur en buiig weer. Vanmorgen 8 urn-
kwamen er twee Russen aan de deur. Ze vroegen
om 'n beker melk. Dat kregen ze. Ze bleven nog
een tijdje in de keuken staan te talmen. Ze kwa
men bij de wed. Dekker vandaan. Gisteren hadden
zij daar huiszoeking gehad en waren zij door 't
oog van de naald gekropen. Nu zouden zij graag
hier blijven, want de Duitse grenspolitie zou
volgens geruchten vandaag weer bij de wed.
Dekker huiszoeking naar Russen doen. Vader zei
tenslotte: 'Blijf maar hier, kerels. We hebben 'n
goede schuilplaats voor jullie'. Blij drukten zij ons
allen de hand en gingen toen de schuilplaats in. 't
Was riskant, maar we avontuurden het, omdat
niemand hen hier gezien had. Ook kwam Stoffel
'n Hollander, geboren in Den Helder, met hen mee
in de schuilplaats. Hij moest zich schuilhouden,
omdat hij ervan beschuldigd was Russen van eten
te voorzien. We hadden nu dus 5 duikelaars. Drie
Hollanders en twee Russen
De Russen eten gewoon met ons mee aan tafel.
Een van ons hield wel de wacht in de stal. We
voelden ons allen rustig. Een van die 2 Russen
was Ober Luitenant. In de oorlogsdagen had hij 't
commando over de troepen van Lolatsche overge-
kregen. 'n Druk strijdperk had hij achter de rug.
Hij wist ons veel te vertellen over de hier gevoer
de strijd en over z'n geboorteland Rusland en over
z'n krijgsgevangenschap. Deze Russen hadden veel
meegemaakt. Ze waren niet bang voor de dood. Ze
waren echter vreselijk gebeten op de Duitsers. Die
konden zij als 't ware wel 'opvreten'.
Dit is geen wonder, als men hoort spreken over de
duitse behandeling in de gevangeniskampen, waar
honderden hunner kameraden stierven door honger
of fusillering. Dan stijgt 't bloed naar je hoofd.
Dan wil je je wreken op alles wat maar Duits is.
De Rus sprak aardig Duits. Zodoende konden we
met elkaar praten.
Alle dagen wachten we met spanning op 't bericht
van Duitslands capitulatie. Alle uitzendingen
beluisterden we. Altijd hadden we radio Londen
aan staan en bijna nooit 'herrijzend Nederland'.
Om 8.15 's avonds luisterden we naar Londen.
Velen kwamen hier te luisteren uit de buurt en van
Oosterend ook. We werden echter altijd weer
teleurgesteld.
Om 8.15 weer geen bericht van Duitslands capitu
latie. L. Griek uit O'end, die hier ook altijd trouw
kwam te luisteren, ging weer naar z'n huis en wij
gingen weer in de kamer. Meester Pieters en Piet
waren ook vanavond hier komen luisteren. We
zaten hier goed en wel te praten of er werd ge
beld. Allen werden we opgeschrikt. Goddank zaten
de Russen nog in hun schuilplaats. Daar behoefden
we dus geen vrees voor te hebben. We gaan naar
de deur en daar staan Leen Griek weer. 'Bot', zegt
ie, 'ik kwam zojuist in Oosterend van hiervandaan
en daar waren alle mensen gek van vreugde, 'n
Ieder liep op straat en riep:
"Duitsland heeft gecapituleerd, 't is vrede" en ik
weet niet wat al meer. Ze braakten er van alles uit.
Daarom kom ik hier weer, om te horen naar de
9
