I
A.H. Gouwe, Landschap in
Zuid-Limburg, 1918.
Bron: Dickhaut, Herman Gouwe
gewone huisschilderwerk. Bij de Alkmaarse kunstschilder A. Klasener krijgt hij zijn
eerste tekenlessen als vooropleiding voor de Amsterdamse Kunstnijverheidsschool. Aan
het eind van deze vierjarige opleiding doet hij examen voor de Rijksacademie voor
Beeldende Kunsten in Amsterdam. Als hij die studie daar heeft afgerond is hij in de
gelegenheid, dankzij de royale erfenis die hij heeft ontvangen van zijn inmiddels
overleden vader, in 1900 een kunstreis naar Italië te maken. Met tegenzin keert hij na een
jaar terug naar huis omdat zijn verloofde Alida Mesman dat van hem verlangt. Hij krijgt
echter spoedig de kans om terug te keren. In 1901 wint hij namelijk de Prix-de-Rome,
waardoor hij in staat gesteld wordt gedurende twee jaar door Italië, Frankrijk en Spanje
te reizen en de kunst daar te bestuderen.
Op de terugweg van zijn derde reis naar huis in 1904 verblijft hij korte tijd in Parijs, waar
hij opmerkelijk genoeg niet in de ban raakt van de vernieuwingen die op dat moment
plaatsvinden in de kunst. Zijn studiegenoot Rob Graafland weet hem in 1908 voor het
eerst voor langere tijd naar Zuid-Limburg te krijgen, waar hij de daaropvolgende 18 jaar
steeds ruim de helft van het jaar - van het vroege voorjaar tot in de late herfst -
doorbrengt. In Zuid-Limburg vond hij, zoals hij later in zijn autobiografie schrijft, de
gegevens om te werken en mensen temidden van wie hij graag vertoefde. Die 'gegevens'
waren de thema's uit het boerenland en het Zuid-Limburgse heuvellandschap, die hij
keer op keer schilderde. Van zijn echtgenote Alida Mesman was hij in 1908 allang
vervreemd. Toen hij van haar scheidde stelde hij het restant van de erfenis, die hij bij het
overlijden van zijn vader gekregen had, haar en de zoon, die uit hun huwelijk geboren
was, ter beschikking. Daarmee begonnen de geldzorgen, die als een rode draad door zijn
verdere leven zouden blijven lopen.
In 1909 exposeerde Gouwe voor het eerst in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Dat
bleek een cruciaal moment in zijn artistiek bestaan te zijn. Met de belangstelling van de
kunstcritici voor hem groeide ook de belangstelling van het publiek voor zijn werk.
