Op 30 dec. 1940 zegde de verhuurder van Het Wapen van Heemskerk de huur met
onmiddellijke ingang op; het gebouw bleek gevorderd door de bezetter. Men vond eerst
onderdak in 'Herensociëteit de Unie' in de Koorstraat, die maar één voordeel had boven
Het Wapen van Heemskerk, namelijk dat men minder last had van dansmuziek. Vanaf
1942 was 'paviljoen Kinheim' tegenover het station de plaats van samenkomst.
Van de clubavonden kwam vooral de laatste twee jaar steeds minder terecht, omdat men
vaak om 10 uur moest ophouden. Een oplossing was om meer partijen bij mensen thuis
te organiseren. In het uitslagenboek 1933-1948 zijn tussen aug. 1944 en sept. 1946 geen
uitslagen vermeld. Van de partijen uit de laagste groep waren de laatste al op 14 februari
1944 gespeeld. In die groep begon Niek Bruin het seizoen 1943-1944 nog met drie remises
en één overwinning, maar omdat hij de laatste zes partijen verloor, eindigde hij toch
onderaan. Dat zouden ook zijn laatste schaakverrichtingen zijn. Omdat hij een verzets
strijder onderdak had verleend, werd hij in juli 1944 door de bezetters gevangen gezet en
in april 1945 is hij tijdens een transport tussen de concentratiekampen Buchenwald en
Dachau bezweken. Jaap de Jong was nog maar kort lid van V.V.V. en kwam ook
nauwelijks op de clubavonden, zodat van hem geen uitslagen bekend zijn. Bij een
wapendropping in oktober 1944 werd hij als lid van de Binnenlandse Strijdkrachten
door de moffen opgepakt en geëxecuteerd.
Na de oorlog
Het eerste probleem dat moest worden opgelost was het clublokaal. Het paviljoen
Kinheim was met 243 gulden in 1944 dan wel tamelijk goedkoop geweest, vanwege de
'feesten der Canadeezen' groeiden bij sommige leden tegen deze ruimte toch bezwaren.
In 1946 werd daarom verhuisd naar café Centraal aan het Hofplein op de hoek van de
Magdalenenstraat voor 430 gulden per jaar. Dat bleek geen succes, want binnen een jaar
al keerde men terug op het oude nest van voor de oorlog, Het Wapen van Heemskerk, dat
de volgende zestien jaar het clublokaal zou blijven.
En voor het toernooi bij het veertigjarig bestaan in maart 1946 week men uit naar de
mooiste zaal van hotel Irene, een voortzetting van hotel Proot, waar in 1906 het eerste
toernooi van V.V.V. gehouden was. De secretaris schreef aan ex-voorzitter J.G. van
Burken, die weliswaar in 1940 weer als ambteloos lid tot V.V.V. was toegetreden, maar
intussen ook vice-voorzitter van de KNSB was geworden, dat hij "een flinke bijdrage" uit
de bondskas verwachtte "speciaal om een gezellige sfeer aan dit tournooi te geven". Voor
de zaalhuur van 90 gulden voor twee dagen kwam 25 gulden van de KNSB. Er deden 139
schakers mee in groepen van vier. Naast onder meet twee 'Eeregroepen' voor de sterkste
spelers was er nog een speciale groep 'Eeregasten' voor schaaknotabelen, die gewonnen
werd doorVan Burken.
In de KNSB-hoofdklassecompetitie zou het seizoen 1947-1948 het hoogtepunt in de
geschiedenis van V.V.V. worden. Het tiental behaalde de tweede plaats in zijn groep en
omdat er vier parallelgroepen waren kun je zeggen dat V.V.V. daarmee globaal tot de
