le de raad
:probeerd
rgadering
j de foto's
in de zorg
geest van
toch zijn
:raad had
ze dingen
:n ook het
:reikt. De
mer in te
der Steen,
prachtig
:o's wordt
:1 van de
van hun
n ludieke
actie: het gaan dragen van een snor. Al snel kreeg hij medestanders in de vorm van de
Alkmaarse fabrikanten de gebroeders A.A. en O.E.A. van Campen en J.F. Huiberts,
uitbater van café 'de Weegbrug' aan de Gedempte Nieuwesloot. De heren noemden zich
het 'snorren-werkcomité'.
A.A. van Campen, de voorzitter van het snorrencomité, zei in het Algemeen Dagblad over
hun motieven: 'We wilden iets doen dat origineel was maar niet veel geld kostte. En wat
kost een snor meneer? Niks, helemaal niks. Spaart nog zeep en scheermesjes!' Van
Campen: 'Onze hele opzet is: maak er een soort carnaval van, zoals ze in het zuiden
hebben, maar dan geen namaak, doch iets nieuws, iets Alkmaars'.11
De redactie van het Noordhollands Dagblad vond het meteen een goed idee. Een aantal
medewerkers liet zijn snor staan. Al spoedig kwam er ook steun van de kant van de
stichting 'Alkmaar 700 jaar stad' voor de plannen van het snorrencomité. Daar ging wel
enige discussie aan vooraf Voorzitter De Lange erkende dat hij persoonlijk 'aarzelingen'
had. Uiteindelijk ging het stichtingsbestuur wel vrijwel unaniem akkoord met het
steunen van deze spontane volksactie. Ook landelijk kwam er aandacht: eind mei
werden de plannen besproken in een radio-uitzending.
Op 5 juni gaf het comité het startsein voor de groei van de snorren. Dit gebeurde in een
plechtige bijeenkomst op de Mient ter hoogte van de Stenenbrug. De heren van het
snorrencomité kwamen aangereden in een open landauer en hadden zich uitgedost met
bolhoeden en linten waaraan nepsnorren bevestigd waren. Achter hun landauer volgde
Het snorrencomité in hun
open landauer. Links P.J.S.
Schilder, midden de gebroeders
A.A. en O.E.A. van Campen,
rechts J.F. Huiberts. In het
midden is de koets met de
'schuchteren' zichtbaar.
Foto: Jaap Schoen
