kon ik goed zien wat compositorisch of wat kleur betreft niet goed ging. De horizon
loopt nu op alle doeken even hoog. Ook heb ik gezorgd voor een aflopende compositie op
de zijluiken. Hierdoor ontstaat er eenheid. Verder moet je wat perspectief betreft
natuurlijk rekening houden met het feit dat de kijker een lage positie heeft tegenover
het drieluik. Ik wist daardoor meteen al zeker dat ik mijn voorliefde voor mooie luchten
goed zou kunnen uitleven.
De perspectieven van de gebouwen heb ik laten uitrekenen op het kleine formaat,
rekening houdend met het lagere standpunt. Om de uiteindelijke afmetingen te
krijgen, is alles met 3 vermenigvuldigd. Met behulp van touwen heb ik al die potlood
lijnen op het grote doek gezet. Dit is erg technisch werk. Zo moeten bijvoorbeeld de
ellipsen van de ramen van de Grote Kerk precies kloppen. Het scheelt dat ik veel
architectuur heb geschilderd. Ik heb daardoor geleerd dat goed meetwerk het uit
eindelijk veel makkelijker maakt.
Ik heb er voor gezorgd dat alles in aardetinten is geschilderd, zodat het ook past in het
interieur van de kerk. Ik schilder met acrylverf daar kun je makkelijk overheen schilderen
als iets niet helemaal goed is. Oorspronkelijk was ik van plan de bovenste laag met olieverf
af te werken, maar daar zie ik toch maar van af Ik heb bijzonder goede verf gekregen van
een schildersbedrijfdat mij sponsort. Een dun laagje olieverf zou daar niets aan toevoegen.
Olieverf is weliswaar iets warmer, maar de laag vernis die ik opbreng over de acrylverf
geeft hetzelfde effect. Mijn schilderwijze is ook vrij strak, dus dat past zo wel. Het vernis is
ook heel speciaal, het is een soort dat in de loop der jaren nauwelijks zal vergelen.
Het drieluik nog in de steigers.
