behoorden tot dezelfde sociale klasse. Kenmerkend voor het belang dat er aan stand
gehecht werd, is de volgende opmerking van Cornelia na een wagenrit met de van
mindere stand geachte familie Slinger (waarschijnlijk is de in de Langestraat
woonachtige kleermaker W.F. Slinger bedoeld): 'Als de Van Sonsbeecks ons gezien
hadden met de familie Slinger in den wagen, zouden ze ons 't aanzien zeker niet meer
waard vinden na zulk een encanailleren'.13
In september 1894 werd Alkmaar bezocht door door de populaire regentes Emma,
vergezeld van haar toen 14-jarige dochter Wilhelmina. Cornelia en Bartout leenden hun
stoelen uit voor een plechtige bijeenkomst in de Grote Kerk. De stoel waar Wilhelmina
op had gezeten, werd na afloop van de plechtigheid door Cornelia van een oranje
merkteken voorzien. Bartout zat op dezelfde dag aan bij het 'déjeuner' van de vorstelijke
personen.14
In de zomer maakten Cornelia en Bartout met de kinderen vaak een lange vakantiereis,
meestal naar Duitsland. Zo vertrok het gezin in 1894 op 7 juli met de 'harmonicatrein'
naar Keulen. Vandaar werd verder gereisd naar Köningswinter. Na een bezoek aan de
Drachenfels werd de reis per stoomschip voortgezet naar diverse plaatsen aan de Rijn.
Het verslag van een willeukeurige dag: 'Dinsdag 16 juli. Het was weer een mooie dag.
Vanmorgen voeren wij over [van Bingen] naar Assmanshausen om vandaar een
wandeling door het Niederwald te maken. De kinderen hadden natuurlijk veel animo
om op ezels naar boven te gaan, maar dit ging met nogal moeite gepaard. Allereerst
waren er maar twee ezels te krijgen en hielden Ank en Bess beurten. Wij hadden de
sportkar meegenomen, welke door Maria [de meid] halverwege den berg op werd
geduwd. Onnodig hierbij te voegen dat wij verbazend warm en moe aan het
Jachtschloss arriveerden. Wij zaten daar heerlijk onder een laube en hebben wat later
dicht in de nabijheid ons portret laten maken, allen te samen, ook met het sportkarretje
erbij'. Op 3 augustus was de familie weer thuis in Alkmaar. Cornelia sluit de
beschrijving van de vakantie af met de volgende zin: 'Wij hebben prettige dagen achter
den rug en zullen nog lang over een en ander praten'.15
"k Vind 't om te huilen'
We slaan een aantal dagboeken over tot we bij de Eerste Wereldoorlog komen. Cornelia
volgde het nieuws op de voet. Op 2 augustus 1914 schreef ze: 'Vanmorgen berichtten de
couranten de oorlogsverklaring van Duitschland aan Rusland. Nu kan men de hoop wel
schrappen! We kregen vanmorgen bericht dat we inkwartiering krijgen - vanavond
zal er een officier arriveren'. Een dag later: 'T'is weer druk met troepen; de menschen zijn
zenuwachtig, de winkels worden leeggekocht; alles gaat hokken. T'is druk, vooral in
de Langestraat, alles vol militairen'. Het jaar daarop was zoon Gies gelegerd te
Callantsoog. Cornelia noteerde: 'Ze hebben het druk met aangespoelde mijnen en 'k heb
er gisteren de dreuning van gehoord bij Ruiter te Heilo. Vanavond hoorden we hier weer
dreuning en ramen rinkelen'.1^
