De ijsclub ontbeerde sinds het verdwijnen van de ijsbaan De Quint in
de Kraspolder in de jaren veertig een eigen landijsbaan en dat gemis
woog zwaar. In 1958 kaartte voorzitter Rijs de landijsbaankwestie nog
eens aan bij de gemeentelijke overheden. Hij kreeg ten antwoord dat er
toch al een mooie baan in Heiloo lag.
Jaarlijkse voedseluitdeling van de Burger IJsclub in café Centraal aan het Hofplein, 1927. Historisch-topograjische
atlas, Regionaal Archief Alkmaar.
De huishistorici van de Alkmaarsche IJsclub omschreven de jaren vijftig
en zestig als uiterst moeizaam. Bij de organisatie van de dorpentochten
in de zeer strenge en sneeuwrijke winter van 1962/1963 en de mooi
weer-winter van 1968/1969 was de ijsclub slechts zijdelings betrokken.
In 1969 telde de Alkmaarsche IJsclub onder leiding van voorzitter Henk
G. Rijs, secretaris RH. Visser en penningmeester J. Koelman nog slechts
dertien leden.27
Een nieuwe lente: De Meent
Op 23 maart 1967 presenteerde zich het Comité tot stichting van de
Alkmaarhal. Onder voorzitterschap van J.M.R de Bie bepleitte het co
mité, later omgezet in de Stichting IJssport, de bouw van een sporthal
annex onoverdekte 400 meter-kunstijsbaan.
27
