gedenksteen uit 1670 ingemetseld. De gedenksteen is in 1951 uit de sloop
van de kerk vrijgekomen en werd sindsdien bewaard in het weeshuis van
Graft. Oorspronkelijk zat de steen ook in de noordmuur, maar aan de
binnenzijde. Genoemd moet worden dat de metselwerken onder erg slechte
weersomstandigheden tot stand zijn gekomen. De werklui moesten regen,
wind en zelfs sneeuw weerstaan. Het bikken van de stenen heeft zelfs enige
tijd in de werkplaats van de aannemer plaatsgevonden. Na enige
proefnemingen zijn de muren met een lichte voeg platvol gevoegd.
Muurafdekking
De ommuring is na voltooiing van het metselwerk voorzien van afdekking
met onbewerkte roestvaststalen platen, vooral bedoeld om het onderliggende
metselwerk te beschermen. De oorspronkelijke dikte van 10 mm werd
verlaten nadat bekend werd dat de prijsstijgingen van het staal de pan (en
ons budget) uitvlogen. Wekenlang is er onderhandeld over geld en wijze van
uitvoering. Uiteindelijk is er toen gekozen voor een plaatdikte van 5 mm met
een verstijving van hoekprofielen. De hoekprofielen boden tevens de
gelegenheid om de bevestigingen aan het oog te onttrekken. Deze afdekking
stelde ons bovendien in staat om de teksten van de grafstenen in 11 platen te
graveren. De teksten zijn overgenomen uit de bekende beschrijvingen van
Belonje. De 12e plaat bood ruimte om al onze weldoeners te vermelden. Het
graveren van de roestvaststalen platen van deze afmetingen was aanvankelijk
moeilijk onder te brengen, maar uiteindelijk vonden we een bedrijf dat
daartoe in staat was. Na het oponthoud van het 'archeologiejaar' had de
graveur inmiddels een machine gekocht die deze grote platen kon graveren,
dus ieder nadeel heeft zo z'n voordeel. De gehele stalen omranding is geaard
tegen blikseminslagen.
Het herleggen van de zerken
De grafzerken waren, na de sloop van de kerk, door inwatering danig
gezakt en daardoor op verschillende plaatsen gebroken. Bovendien werd het
water langer vastgehouden door de ommuring. Om die reden is er onder de
zerkenvloer nu een drainage aangelegd om een betere afvoer van hemelwater
te garanderen. Om de drainage is antiworteldoek gewikkeld zodat
plantenwortels de drain niet kunnen verstoppen. Door de natuursteenwerker
konden de meeste zerken met speciale zuignappen van hun plaats worden
getakeld, maar soms moest het met hijsbanden gebeuren als de zuignappen
geen grip kregen op het reliëf van de betreffende zerken.
Alle zerken lagen, zoals verwacht, in het zand. Over het zand werd
antiworteldoek aangebracht waarop een zandophoging kwam, vermengd met
59
