Oudorp bedient daar hij woont. In beide dorpen zijn circa 100 ledematen.
Op dit dorp staen 38 huizen. Op den kopere boogh van het hek staet
nevens het gemelde ook een ander zijnde een vergulde otter op een rood
velt. Of dit een sprekend en het ander een oud wapen is laten wij over.
Van 1811 tot 1817 was Oterleek samengevoegd met Heerhugowaard en
Veenhuizen, samen de mairie Heerhugowaard vormend, maar daarna werd
Oterleek weer zelfstandig. Met aan het hoofd een schout, twee assessoren en
drie raadsleden. Vanaf 1795 hadden Oudorp en Oterleek elk een eigen
schout, die bij toerbeurt aangesteld door de regenten van Oudorp en die van
het Alkmaarse Mannengasthuis - later het gemeentebestuur van Alkmaar. De
leden van de gemeenteraad werden door Gedeputeerde Staten benoemd op
voordracht van de ambachtsheer van Oterleek en de assessoren werden door
de Staten op voordracht van de raad benoemd.9
In 1825 werd het provinciaal reglement van 1816 afgeschaft en vervangen
door een landelijk reglement. Het gemeentebestuur werd uitgebreid tot zeven
personen; de schout heette voortaan burgemeester, de assessoren bleven
met naast zich vijf in plaats van drie raadsleden. In 1848 werden de heerlijke
rechten betreffende de voordracht of aanstelling van personen in openbare
betrekkingen afgeschaft. Na de invoering van de gemeentewet in 185*1
bestond de gemeenteraad uit een burgemeester, twee wethouders en vier
raadsleden, waarmee de grondslag werd gelegd voor de huidige inrichting
van het gemeentebestuur.10
Op een wat onverwachte plek was informatie te vinden over het sociale
leven in vroeger tijd. Processenverbaal van 150 jaar geleden lichten wat dat
betreft een klein tipje van de sluier op.
Een sfeertekening van het leven 150 jaar geleden aan de hand van
processenverbaal11
Het volgende heeft absoluut niet de pretentie een volledig beeld te geven.
Het geeft wel het beeld van een soort wereld in mini-formaat. Een wereld met
problemen waarbij je, door de zeer uitgebreide manier waarop de incidenten
vastgelegd werden, de indruk krijgt dat het een tijd was van kleine
problemen. Ten onrechte waarschijnlijk. De problemen waren niet kleiner,
maar het ritme en de dynamiek van de tijd waren anders. De constatering dat
dezelfde problemen in de huidige tijd niet of nauwelijks aandacht meer
krijgen maakt de terugblik boeiend. Het ging over gestolen schapen,
paarden, kaasjes en bleekgoederen, over verdwaalde schapen en een enkel
verdwaald mens, over de diefstal van een blikken tabaksdoos, over verboden
baggeren en vernieling van een raam van de trein.
71
