trouwens voor dat de toevoer van nieuwe leerlingen gewaarborgd bleef, want
hij had elf kinderen. Maar wat eigenlijk door ons, kinderen van de openbare
school, niet erg gewaardeerd werd was, dat er ook tegelijk een vijandige
sfeer ontstond tussen de leerlingen van de beide scholen. Samen spelen of
voetballen was er niet bij. Eerder was er sprake van scheldpartijen over en
weer. En een enkele vechtpartij kwam ook voor. Dat was dan ook de reden
dat de niet-katholieke kinderen bij voorkeur niet kwamen in het gebied waar
veel roomse gezinnen gehuisvest waren. Dat hele gebied ten westen van het
Zuid dat De Buurtjes werd genoemd was voor ons een "gevaarlijk"
territorium, zo iets als het gebied van de Sioux in de Indianenboeken van
Karl May.
Middenstand en dokters
Ook qua middenstand was het dorp in tweeën gespleten, want je had van
tweeërlei soort levensovertuiging bakkers, slagers, kruideniers en groente
boeren en het ging zo ver dat op aandrang van de pastoor ook een
katholieke arts dokter Wegdam - een praktijk begon, omdat de al gevestigde
huisarts dokter Siem Schermerhorn "andersdenkend" was. Dokter Wegdam
De doopsgezinde kerk van vóór 1953. Links op de foto de oude gasfabriek.
Foto uit de collectie van Hans Keuning.