ben er echter nog niet zeker van en vraag nog 'weten jullie dit zeker'.
Wederom wordt er bevestigend geantwoord. Maar half overtuigd, dat er nog
niet meer kinderen in het wak zijn weggezonken, klauter ik ook uit het wak.
Het blijkt echter dat allen er uit zijn gehaald. Douwe eerst Jan Stoop, een
jonger broertje van het meisje welk ik er het eerst uit haalde. Tegelijkertijd
had Douwe toen nog aan een arm een meisje van Woestenburg en tevens een
hand aan de lange haak, waarna de helpers hem met zijn borst door het ijs
naar de kant hebben getrokken. De reden hiervoor was dat het ijs ook steeds
afbrokkelde, wanneer hij probeerde één van beide op het ijs te werken.
Hierna werd ik, toen eveneens met een meisje van Woestenburg, een zusje
van de eerste, door deze sleuf naar de wal getrokken.
Na de redding werd er bij degenen die dit behoefden, kunstmatige
ademhaling toegepast en waren er spoedig twee dokters ter plaatse. Allen
kwamen weer goed bij kennis en hoewel het nog nodig bleek dat de dokter
bij enkele enige malen een bezoek kwam brengen, ondervond geen enkele
verdere nadelige gevolgen van dit ongewilde koude bad.
Jan P. Leguit
den 23 Jan. '45 te Graft
Verantwoording van de afbeeldingen.
1. Inundatie mei 1940: 'Sterkwater, De Hollandse Waterlinie'; Chris Will; uitg. Matrijs
(2002), blz. 115.
2. Inundaties in Nederland in de jaren '44-'45: idem, blz. 119.
3. De luchtfoto van het geïndeerde gebied: 'De Stelling van Amsterdam, Harnas voor
de hoofdstad'; red. Paul Vesters; uitg. Matrijs (2003), blz. 110 en 111.
4. De andere afbeeldingen zijn foto's gemaakt door de heer J. Oldenburg. Hij heeft,
ook in de oorlog onder bepaald niet ongevaarlijke omstandigheden, veel foto's
gemaakt. Daardoor is een unieke, waardevolle collectie ontstaan. Maar hoe kwam
hij aan zijn filmpjes?
Voor de oorlog werkte hij, op basis van een seizoenplaats, in Schoorl. Zijn broer
had daar een drukkerij en boekhandel en 's zomers kwamen er veel filmpjes
binnen van badgasten. De heer Oldenburg bracht die iedere dag naar de fotograaf
in Bergen. Na het uitbreken van de oorlog kwam het bedrijf van zijn broer stil te
liggen, maar de fotograaf hield werk ten gevolge van de vele Duitsers langs de
kust. Hij beschikte over echte Agfa-films voor de soldaten.
Het contact dat de heer Oldenburg had opgebouwd met de fotograaf leidde tot de
mogelijkheid van ruil: schoenveters, lucifers, kerstboomkaarsen, zeep, stijfsel en
rokersbonnen gingen naar de fotograaf in ruil voor films. Eén film was goed voor
acht opnamen, dus er was heel wat nodig. Het resultaat is de zeldzame collectie.
Naschrift.
Informatie komt uit 'Sterk Water; De Hollandse Waterlinie'. Verder hebben de heren
Oldenburg en Booy geholpen bij de reconstructie van de inundatie van 1944. Het
verhaal over de filmpjes is verteld door de heer Oldenburg (op 11 okt. '05). Het relaas
van de redding is aan de Oudheidkundige Vereniging doorgegeven door de heer en
mevr. P. Berkhout, die het hadden gekregen van de dochter van de heer Leguit. De
laatste heeft toestemming gegeven voor de publicatie. Allen hierbij hartelijk dank!
Dick Mantel
110
