De inundatie vond onder andere plaats vanuit de Starnmeerdijk, zoals de
volgende foto laat zien.
Het binnenkomende water in de sluis in de Starnmeerdijk. De toeschouwer is I. Bus.
Het onder water zetten begon in februari 1944, aan het einde van die
maand stond alles blank.
In het begin werd de waterstand iedere week gecontroleerd, maar in de
zomer van 1944 werd de controle opgeheven. De aanvankelijke opzet om het
water op 30 cm boven het maaiveld te houden werd voor de Starnmeer los
gelaten doordat de Duitsers de bemaling stop zetten door een onderdeel uit
het electrisch gemaal weg te halen en in het Rijper raadhuis achter slot en
grendel te zetten. Het water bereikte nu soms een hoogte van 1 meter.
Machinist Cor Schoon wist vroeg in het voorjaar van 1945 de sleutel uit het
raadhuis te bemachtigen, waarna hij 's nachts kom overgaan tot bemaling.
Hierdoor daalde de waterstand aanzienlijk, tot in juni 1945 de definitieve
drooglegging tot stand kwam. Veel snoek is er in de Starnmeer in de winter
'44-'45 gevangen. Zaankanters gingen soms met 70 snoeken naar huis, vaak
40 cm lang. Ook de dichtgeslibte sloten zaten vol snoek.
103
