ft
aeders van de
id om in de
hij meer de
ïzorg uitgaan
mstelhörn' te
70 zijn studie
loven. Daarop
af te sluiten
te Nijmegen
veranderinger
XIII ingezette
-Iet klimaat ir
mingen leider
als gevolg eer
Nederlandse
tweeëntwintig
reenschap. Oj
iteratuur, me
•k steeds mee
rllen hoe jouv
rouw aan zijr
kerkleren. Zijl
arijke Bogers
;n zijn later
te de beste: d
Ihoven in d
ij daar mee in
gen. De ouder
ontfermd ove'
:elingen uit d<:
waar mogelijk
lie voor Leonid
ch in 1948 in
Canadezen niet
izaam begin tot
i portretteert in
aston Churchi 1
lans van Berkel met een model van een Groenlandse kajak (2005).
en Koningin Elizabeth II. Maar Leo en zijn vrouw zijn de hulp van het
c chtpaar Bogers nog niet vergeten. Als die in 1969 bij een busongeluk om het
1 ven komen, nodigt hij hun dochter Marijke en Hans uit om een keer naar
anada te komen, met de bedoeling dat beiden zich in Canada zouden
rstigen. In 1973 komt het er van. Hans en Marijke gaan naar Winnipeg en
t ekken met Leo Mol en diens vrouw zes weken door Canada. In Manitoba
lomt Hans in contact met Inuit-kunst. En niet alleen in Winnipeg Handy
raft, een soort 'derde-wereldwinkel', waar Indianen en Inuit hun producten
tn kunst verkopen, maar ook in hun werkplaatsen. Door Leo Mol, die
i Uussen beschermheer van de kunsten van de staat Manitoba is, gaan ook
ilerlei andere deuren open. Hans koopt zijn eerste beeldjes, afkomstig uit de
t orthwest Territories en in de winkel terecht gekomen via de Hudson Bay
C ompany. Een echte verzamelaar was hij nooit geweest; in zijn jeugd kwam
bet niet verder dan het bijeenbrengen van wat munten en postzegels. Maar
hij raakt gefascineerd door Inuit-kunst. Leo geeft hem belangrijke adviezen
bij zijn aankopen. Er zijn echter ook andere ontmoetingen met Indianen en
Inuit, door drank en ziekte aan lager wal geraakt. Die hun dagen al zwervend
door de stad of slapend onder de bruggen van Winnipeg slijten. Hans en
Marijke beseffen dat het maken van kunst Indianen en Inuit hun waardigheid
61
