Broeders van Amsterdam, vanwege hun kleding ook wel de Broeders van de
Blauwe Koorden genoemd. In tien jaar wordt hij opgeleid om in de
lekenmaatschappij een onderwijstaak te vervullen. Later zal hij meer de
richting van reclassering, kinderbescherming en zwakzinnigenzorg uitgaan
Twee jaar lang studeert hij aan de Sociale Academie 'de Amstelhörn' te
Amsterdam (1966-1968) om daarna van 1968 tot en met 1970 zijn studie
inrichtingswerk af te ronden aan de sociale academie te Eindhoven. Daarop
volgt een opleiding tot verpleegkundige om verder zijn studie af te sluiter
aan de Katholieke Hogeschool voor Verpleegkunde te Nijmeger
(kaderopleiding en docentopleiding). Het is een tijd van grote veranderinger
in de Rooms-Katholieke kerk. De door paus Johannes XXIII ingezette
vernieuwingen worden langzaam maar zeker teruggedraaid. Het klimaat ir
de Nederlandse kerkprovincie verhardt zich. Bisschopsbenoemingen leider
tot verzet zowel bij de geestelijkheid als bij de gelovigen met als gevolg eer
leegloop van kloosters en kerken. Ook andere Nederlandsr
kerkgenootschappen kampen met ontkerkelijking. Met zijn tweeëntwintig
jaar behoort Hans tot de jongste broeders van de kloostergemeenschap. O}
de Sociale Academie komt Hans in contact met moderne literatuur, me
schrijvers die niet tot de moederkerk behoren. Hij gaat de kerk steeds mee
ervaren als een knellend keurslijf, waar je superieuren je vertellen hoe jouv
geloof en overtuiging er uit moeten zien. Gevolg: hij blijft trouw aan ziji
idealen maar het zwarte habijt wordt verwisseld voor burgerkleren. Ziji
besluit wordt versneld door zijn kennismaking met Marijke Bogers
medestudente aan de Sociale Academie te Eindhoven en zijn laten
echtgenote. Zij trouwen wel in de kerk en ook niet in de eerste de beste: d
Sint Pieter te Rome. Vanaf 1969 werkt Hans in Veldhoven in d
zwakzinnigenzorg. Vanwege gezondheids-problemen stopt hij daar mee in
het begin van de jaren negentig.
Het begin van een verzameling
Veel dingen in het leven lijken van toevalligheden af te hangen. De ouder
van Marijke hadden zich kort na de Tweede Wereldoorlog ontfermd ove
Leonid Molodoshanin en zijn echtgenote Margareth, vluchtelingen uit de
Ukraine en Oostenrijk. Zij gaven hen onderdak en hielpen hen waar mogelijk.
Tijdens de Koude Oorlog wordt de dreiging van de Sovjet-Unie voor Leonid
en Margareth te groot. Zij trekken verder en vestigen zich in 1948 in
Winnipeg, Canada. Leonid verkort z'n oorspronkelijke, door Canadezen niet
te hanteren naam tot Leo Mol, en ontwikkelt zich na een moeizaam begin tot
een van Canada's meest populaire beeldende kunstenaars. Hij portretteert i i
brons mensen als Eisenhower, Paus Johannes Paulus II, Winston Churchi 1
60
