goeddunken. Wisselingen en opvolgingen in het werkgroepje maakten echter
dat dit goeddunken nog wel eens verschilde in de loop der tijd. Hoofdzaak
was dat de nijverheid van het verzamelen onaangetast bleef.
De komst van weer een volgende voorzitter, Rein Dieleman, bracht weer
wat strakkere lijn in de opbergmethode. Mede doordat Regensburg en Diele
man op informatie uitgingen in het Regionaal Archief te Alkmaar, of de lijst
van onderwerpen wel praktisch was, volgens welke de knipsels werden ge
rubriceerd. Het bleek dat men daar vrijwel dezelfde methode toepaste als in
het Grafter raadhuis.
Toch was, toen in 1996 Jan Kaptein als nieuwe knipselaar-tevens-
opberger aantrad, de strakke lijn teloor gegaan. Voor de registratie was er
een schriftje en het aantal onderwerpen was inmiddels opgelopen tot zo'n
tweehonderd. Ergo: er moest een nieuw, beheersbaar systeem worden inge
voerd. Dat moest het mogelijk maken nieuwe onderwerpen in of tussen te
voegen zonder de overzichtelijkheid geweld aan te doen.
Het draaide uit op 6 grote hoofdstukken met een onderverdeling in ruim
honderd mappen en submappen. Elke map kreeg een even nummer.
Mede door de inzet van Aletta van Tankeren op de vaste dinsdagse werk-
ochtenden is de nieuwe ordening inmiddels voltooid en is het systeem van de
knipselmappen in de computer ingevoerd. Maar dat is nog maar een (klein)
deel van het documentatie-archief.
Verreweg het meeste werk was en is de verzorging van de overige docu
mentatie.
Daaronder vallen bijvoorbeeld het netjes op onderwerpen en data gerang
schikte archief van wijlen Pieter Besse uit Graftdijk, historische artikelen van
Pieter Schuurman uit Graft en de "collectie Wormsbecher" (stambomen van
Rijper en Grafter families), veel (maar helaas niet alle) exemplaren van de Rij
per Courant, en de jaarverslagen van Rundveefokvereniging "De Rijp Graft en
Omstreken". Er is en er wordt, kortom, zeer veel kastruimte en tijd besteed
aan de bijgewerkte documentatie-afdeling van onze vereniging.
Hetgeen overigens niet wil zeggen dat er niets meer bij kan. Integendeel:
de Werkgroep Documentatie is er van overtuigd dat hier en daar meer waar
devolle documentatie van verenigingen en mogelijk ook historie beschrij
vende dagboeken op zolders en in kasten liggen die het - als de betreffende
familie er afstand van wil doen - zeker een plaats in het archief van de OHV
waard zijn.
Wat intussen de verzuchting van Cees Mol betreft: die was wel waar, he
laas.
Maar de knipseldienst en documentatie-afdeling leven voort
Cor Booy
106
