laagje van het veen voor een deel in water, wat in de sloten verdwijnt en voor een ander deel in koolzuurgas, wat door de atmosfeer wordt opgenomen. We zeggen ook wel het veen verbrandt zonder dat er vuur aan te pas komt. Al dus ontstaat een bodemdaling van bijna een centimeter per jaar! Het resultaat is heden ten dage duidelijk te zien als men van de Rechte- straat langs "Het Stadhuis van Amsterdam" de Eilandspolder in kijkt. Dat pol derland ligt duidelijk in de diepte. Ten tijde van de komst van de kolonisten in de middeleeuwen heeft het ongeveer op gelijke hoogte gelegen met het huidige niveau van de Rechtestraat, die gesitueerd is op een deel van de om- dijking van het gekoloniseerde gebied. Het voortdurend lager worden van het gekoloniseerde veenland heeft tot gevolg gehad dat het akkeren er na een paar generaties (geschat wordt maxi maal 100 jaar) niet meer mogelijk was. Het land was te nat geworden om er graan te kunnen verbouwen. De voortgaande verlaging zou er uiteindelijk toe hebben geleid dat de bewoners zich metterwoon naar de westelijke rand van het Schermereiland hebben verplaatst, waardoor Zuid- en Noord-Schermer zijn ontstaan. Begraafplaats Tijdens het veldonderzoek door het RAAP vond men in het uiterste noor den van de Gouw, bij de molen "De Havik" menselijke resten in de sloot: bot ten en schedels. De onderzoekers veronderstelden hier met de begraafplaats van het verdwenen dorp te maken te hebben en de mogelijkheid dat er een kapel zou hebben gestaan.. Een waarschijnlijk niet juiste conclusie. Mij is verteld, tijdens de filmavond over de Eilandspolder (de videofilm van Fred Droste) in Schermerhorn, dat vlakbij waar nu de molen staat, het kerkhof is geweest van de aldaar gestaan hebbende kerk met de toren(klok) waaraan we de anekdote van de "langslapers" en de "klokkendieven" te dan ken hebben. Op de plaats van dat kerkhof zou vóór de tweede wereldoorlog een varkensschuur zijn gebouwd. De eigenaar ervan had in de grond - zo is me door een inwoner van Schermerhorn verteld - doodkisten van eikenhout aangetroffen en die verwerkt in zijn varkenshokken en de menselijke resten eruit in de sloot gegooid. Ergo: die zouden dus niet zo oud zijn geweest als het verdwenen dorp langs de Gouw. Is er iemand onder de huidige Scher- merhorners of Grootschermers die dat kan bevestigen? Wat de rapportage over dat verdwenen dorp betreft verwijs ik naar het ar tikel door drs. Datema in de "Chronyke" nr 2 van 1988 als goede bron.. Cor Booy 124

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Een Nieuwe Chronyke van het Schermereiland - Graft-de Rijp en Schermer | 2003 | | pagina 24