3 - Dit fragment van de
topografische kaart
(19D Wormerveer;
1939/1946) toont de
geïsoleerde ligging van
de Dillenburg.
Groot werd geëvacueerd; het trok in bij de heer Vredevoort in de Kerksteeg in
De Rijp. Dat was een oudere alleen wonende, aardige man die met de extra
aandacht en hulp van zijn nieuwe huisgenoten best ingenomen was. De Dil
lenburg stond leeg, aan alle kanten in het water en alleen te bereiken over de
Oostdijk van de Eilandspolder (Afb. 4, voorpagina). Van de dijk naar de voor
deur (die toen nog aan de oostkant van het pand zat) had men een primitief
pad gemaakt door planken op aardappelkisten te leggen. Zo kon men met
droge voeten binnen komen. Op het erf stonden nog een paar schuren van de
oude kalkbranderij. Het dichtst bij het woonhuis stond de zwarte schuur: ge
teerd hout op een stenen voeting. Omdat de grond hier wat hoger lag, bleef
het binnen net droog. Hier sloeg Kees Groot z'n landbouwgereedschappen en
z'n voorraad stro en hooi op. Wat verder weg stond een stenen loods; hier
had men in de tijd van Dil de kalk geblust. Op een andere foto van Jan Oldenburg
{Afb. 5) zijn beide schuren zichtbaar. In die schuren hadden eerder in de oor
log al wel onderduikers geslapen, maar na de inundatie werd de Dillenburg
een ideale plaats voor het verzet om bijeen te komen.
8
