Drie dagen later, denk ik, was ze thuis maar ze hebben haar man nog min- van
stens 6 weken vast gehouden, misschien zelfs wel langer. <jag
Midden in de zomer van 1942 werd ik hulpkapelaan in De Rijp onder pas- hebt
toor Coppens. Mijn oudste neef - broer van het meisje van hierboven - Nico had.
Jonk was soldaat tijdens de Duitse invasie van 10 mei 1940 en reed op zijn aart<
vijfde (denk ik) motorfiets bij Rotterdam; de andere vier waren onder hem dat
vandaan geschoten en Nico die op de Volgerweg, Beemster woonde, was antv
echt een van de originele KPers. Hij werd bij elke klus als chauffeur ingezet Dud
vooral als het ging om het beroven van distributiekantoren om bonnen te en d
krijgen voor jongens van 17 of 18 jaar waar de Duitsers achteraan zaten: ik wei
kan me niet precies meer herinneren hoe oud ze waren als de Duitsers ze op- hen.
pikten om in Duitsland te gaan werken en zoals je wel weet, wij verborgen er een
zoveel als we konden en we hadden die bonnen nodig (meer over Nico later). best
In 1943 bezetten de Duitsers fort Spijkerboor en gebruikten het voor en- gehc
kele gevangenen: dit waren vaak goede mensen maar anti-Duits en pastoor 7
Coppens werd gevraagd als priester te dienen voor de Rooms-Katholieken toen
onder hen. De priester(ik) moest daar dan voornamelijk de mis opdragen jnne
maar hij ging er eerst heen om de baas van het fort (pro-Duits natuurlijk) te hen
leren kennen en om een paar van de Katholieken daar te ontmoeten. Toen hij den
terug kwam vertelde hij mij dat een van de gevangenen de broer was van een De j,
katholieke priester in ons bisdom en hij stelde voor dat hij misschien zou Spra
kunnen dienen als misdienaar, dus daar hoef je niet meer over in te zitten. hort
Dus ging ik er zaterdagavond heen om de biecht te horen en deze man kwam njen
biechten en bekende dat hij nationaal socialist was - zeer duits. Nou hadden een
wij een brief ontvangen van de aartsbisschop van Utrecht, persoonlijk afge- wor,
geven aan iedere pastoor in het land (niet per post, dan zouden we hem jh.'
nooit hebben ontvangen), die veel zaken die aan de gang waren veroordeelde doo
en die ons, priesters, verbood om absolutie te geven aan iedereen die toegaf mee
dat hij een nationaal socialist was, omdat - en ik citeer - nationaal socialis- ten
me in direct conflict staat met de leer van de Katholieke Kerk. Dit vertelde ik noo
die man dus. Hij was er het natuurlijk niet mee eens, zei zelfs: 'en hoe zit dat jh n
dan in Duitsland etc.' Toen ik weer terug kwam in de pastorie vertelde ik de ben
pastoor hierover en zei: 'natuurlijk heb ik geweigerd hem de absolutie te ge- joop
ven omdat hij weigerde te veranderen.' heli:
De pastoor zei: 'ja, natuurlijk.' Enige dagen later kreeg de pastoor een te- herr
lefoontje van het hoofd van die gevangenis. De man die gebiecht had, had gen,
hem verteld waarom ik geweigerd had hem de absolutie te verlenen en dat ik heb
allerlei vreselijke dingen had gezegd over het nationaal socialisme en Duits- stoc
land en Adolf Hitier etc. etc. Mijn pastoor zei tegen hem dat hij het maar met aan
mij moest regelen. Dus ik moest komen en ik geef toe dat dat toen niet een qoc
26
