te hand van schrijven is er niet meer. Het blijkt dat hij een brief van de ge
meente gehad heeft over de plicht om de straat sneeuwvrij te maken. Met
onvaste hand schrijft hij terug: Ik deel ued. mede dat ik persoonlijk totaal
niet aan z.g. sneeuwruimen kan doen. Wel treurig maar waar. Zelfs heb ik
maar hulp nodig voor water halen en ook brandstof. Ik heb al weken dok
tersbehandeling en kan werkelijk niets. En wie moet, of kan ik nu voor mij
aanstellen! In mijn buurt zitten jonge mensen, och, het moest er niet toe
komen, dat ik op 75 jarige leeftijd daar nog bericht over krijg. Maar de
maatregel is zeer goed hoor! Als ik maar even kon, deed ik graag mijn
portie".
Het antwoord van burgemeester Driessen luidt: "De gezonden aanschrij
ving vloeit voort uit de plaatselijke politieverordening en maakt het mij mo
gelijk om bij excessen te kunnen optreden. Uiteraard kunnen we niemand
dwingen het werk voor anderen te doen. We weten dit en we houden daar
rekening mee. In feite moest het niet nodig zijn de mensen op hun plichten
te wijzen, maar die noodzaak blijkt maar al te dikwijls te bestaan".
1 Mei 1963 overlijdt IJsbrand. Hij overleefde Rijntje (f 1960), en Dirk (f
1961). En was een einde aan een werkzaam en zorgzaam leven gekomen.
Ze waren altijd erg dankbaar voor de zorg die mijn moeder aan hun be
steedde. Vaak zeiden ze dan-, als
wij er niet meer zijn is het huis
voor jou. Na het overlijden van
IJsbrand bleek dit inderdaad zo te
zijn. Mijn vader was toen al ziek
en zou nooit meer het werk op de
boerderij kunnen doen. En zo
kwamen wij een jaar later op A
48, later Noordeinde 13 te wonen.
M. Hoek
Stompetoren
Bronnen: Jan Molenaar Pz., Regionaal
Archief Alkmaar: Zuid-en Noordscher
mer en eigen herinneringen.
