zich teruggetrokken op Beverwijk. Op 6 oktober werd zwaar gevochten in
en om Castricum. De beslissende slag eindigde pas bij het invallen van de
duisternis, waarna Engelsen en Russen retireerden.
's Avonds werd in Alkmaar krijgsraad gehouden in een pessimistische
stemming. Bij Beverwijk was Holland op z'n smalst en van Knollendam tot
Monnikendam was door inundaties het hele front gedekt. Het Anglo-
Russische leger werd weer naar de Zijpe gedirigeerd. York en prins Willem
stapten in hun rijtuig terug naar Schagerbrug. Op 8 oktober waren de
Bataafse troepen weer heer en meester in Alkmaar. Hier begonnen de
onderhandelingen over een wapenstilstand.
Op 13 oktober scheepte onze prins zich in met zijn hulpcorps. Ook de
vrouwen, kinderen en gewonden gingen alvast terug naar Engeland.
Het capitulatieverdrag van 18 oktober regelde de uitwisseling van krijgs
gevangenen. De Bataafse vloot kwam niet terug. Per 20 november moest
Den Helder door Engelsen en Russen verlaten zijn.
Een dagje oranje boven
De meest turbulente dag tijdens de korte oorlog was voor onze dorpen
wel de 6e oktober. De Oranje-euforie van een paar dagen eerder te Alkmaar
sloeg op deze datum over op de Oranjegezinden in de naburige plaatsen.
Schout Heinis stuurde op 15 oktober daaraan volgende aan het Departe
mentaal Bestuur een "Verbaal van het gepasseerde in De Rijp op Zondag
den 6en October 1799, het vijfde jaar van de Bataafse Vrijheid."
Hierin vertelt hij hoe even voor 7 uur, 21 man Engelse cavalerie kwamen
binnenrijden en voor het Huis der Gemeente de vrijheidsboom omver hak
ten, geassisteerd door enige burgers. De Rijper schutters werden gedwon
gen de boom op het Drilveld te verbranden, onder het geroep "Vivat, de
prins van Oranje"
Van burger Willem Bek werd een wagen met twee paarden gerequireerd
en door de orangisten samen met een Engelse huzaar, werden de geweren
en andere wapens van de schutters opgehaald en via Schermerhorn naar
Alkmaar gedirigeerd. Een volledige lijst van de in beslag genomen wapens
werd bijgevoegd.
De schout vergat niet te melden dat hijzelf op brutale wijze was gedwon
gen Oranje boven! Te roepen en dat de leden van de Municipaliteit op
de allerinsolentste wijze waren gehoond.
Van de gebeurtenissen in Graft schrijft schout C.Blaauw in zijn Verbaal:
'"s Morgens omtrent half acht kwam eene Patrouillie Engelsche Hussaeren
20 a 30 man sterk, voorzien van orange Leusen op het alleronverwagtst
127
